duān liàng
duān yuè
duān yǐng
duān mǐn
duān shěn
duān zhe
duān níng
duān shēn
duān fǔ
duān yán
duān yuán
duān fù
duān bù
duān yī
duān jìng
duān yóu
duān míng
duān diǎn
duān xiáng
duān huá
duān xiù
duān zhào
duān yào
duān jí
duān rén
duān kè
duān zhòng
duān yóu
duān bài
duān dì
duān zǐ
duān shǒu
duān mù
duān miàn
duān zhěng
duān wěi
duān wǔ
duān jìn
duān shuāi
duān èr
duān ní
duān liáo
duān xù
duān shí
duān lè
duān yá
duān yī
duān jiǎn
duān shū
duān xià
duān mò
duān qǐ
duān xián
duān jié
duān yuǎn
duān sù
duān rì
duān lì
duān yī
duān lǐ
duān chéng
duān lè
duān jiā
duān dǐ
duān shì
duān cāo
duān shāo
duān jié
duān yá
duān miǎn
duān yáng
duān yàn
duān jū
duān liàng
duān rán
duān jìng
duān zhào
duān duān
duān shì
duān kuí
duān jiē
duān jiào
duān xiáng
duān huì
duān píng
duān méng
duān gǒng
duān shí
duān nì
duān róng
duān xīn
duān hòu
duān mén
duān yǎ
duān jǐn
duān mò
duān zhèng
duān chì
duān pǐ
duān jiè
duān shuǎng
duān hé
duān miào
duān zhuāng
duān xī
duān cí
duān yòu
duān zǐ
duān yǐn
duān cuì
duān mào
duān wéi
duān jìng
duān yōu
duān yún
duān wǔ
duān xiāng
duān nǎo
duān yǎn
duān fāng
duān xíng
duān xù
duān chún
duān shì
duān hé
duān liang
duān dào
duān què
duān yì
duān cǐ
duān yán
duān què
duān zuò
duān xiàn
duān yàn
duān chēng
duān qiē
duān yán
duān shèn
duān hòu
duān liáng
duān rú
duān jiàn
duān zhì
duān jiàn
duān wěi
duān xiáng
duān gōng
chén wěi
pán wěi
jūn wěi
wǎn wěi
páng wěi
tuì wěi
jiāo wěi
zhōu wěi
bù wěi
wài wěi
yóu wěi
yě wěi
juān wěi
yíng wěi
yún wěi
shé wěi
pán wěi
dǎng wěi
běn wěi
chuí wěi
qīn wěi
cóng wěi
juàn wěi
fán wěi
wǎn wěi
tuī wěi
shuāi wěi
diān wěi
dì wěi
bō wěi
yuán wěi
gù wěi
dǎng wěi
fēn wěi
ān wěi
rèn wěi
jiàn wěi
fán wěi
zhì wěi
yuán wěi
píng wěi
jì wěi
tián wěi
jù wěi
chēng wěi
tuán wěi
pán wěi
wèi wěi
cháng wěi
zū wěi
jì wěi
duǒ wěi
bù wěi
piān wěi
dùn wěi
duān wěi
zhōu wěi
lín wěi
xiāo wěi
huì wěi
jué wěi
xiàn wěi
jiàng wěi
jiā wěi
fèng wěi
⒈ 古代礼服。
引《左传·昭公元年》：“吾与子弁冕端委，以治民临诸侯。”
杜预注：“端委，礼衣。”
孔颖达疏引服虔曰：“礼衣端正无杀，故曰端；文德之衣尚褒长，故曰委。”
南朝宋刘义庆《世说新语·品藻》：“明帝问谢鯤 ：‘君自谓何如庾亮 ？’答曰：‘端委庙堂，使百僚準则，则臣不如亮 ；一丘一壑，自谓过之。’”
⒉ 始末；底细。
引明徐弘祖《徐霞客游记·粤西游日记一》：“西行见峰顶洞门西坠处，危峡孤悬，下有长垣环之，仰眺不得端委，则藩府别圃也。”
清蒲松龄《聊斋志异·蕙芳》：“媪益疑，具言端委。”
端duān(1)（名）（东西）的头：两～。(2)（名）项目、点：举其一～。(3)姓。(4)（动）平举着拿：～茶。(5)（形）端正、正派：～坐。
委读音：wěi,wēi[ wěi ]1. 任，派，把事交给人办：委托。委派。委任。委员。委以重任。
2. 抛弃，舍弃：委弃。委之于地。
3. 推托，卸：推委。委罪。
4. 曲折，弯转：委曲。委婉。委屈。
5. 积聚：委积。
6. 末、尾：原委。穷源意委（追究事物本原及其发展）。
7. 确实：委实。
8. 无精打采，不振作：委顿。委靡。