měng zi
měng mǎ
měng hán
měng lì
měng hǔ
měng jìn
měng shòu
měng pū
měng zhà
měng jì
měng hū
měng wǔ
měng mǎ
měng bào
měng ruì
měng jiàng
měng lì
měng qǐ
měng yì
měng qín
měng fǎ
měng hàn
měng xǐng
měng huǒ
měng jí
měng jié
měng dīng
měng nù
měng ān
měng gōng
měng rén
měng zhú
měng kě
měng jī
měng lì
měng shì
měng rán
měng gài
měng dì
měng jìn
měng lì
měng hān
měng jù
měng fèn
měng niǎo
měng gàn
měng jùn
měng jué
měng zhì
měng xǐng
měng yǒng
měng làng
měng è
měng shā
měng xùn
měng jiàn
měng jù
měng shēng
měng zhuàng
měng zhèng
měng dǎ
měng qì
měng zhì
měng shì
měng shèng
zhí shòu
yě shòu
gū shòu
dú shòu
wū shòu
bǎo shòu
qǐn shòu
bái shòu
hào shòu
kùn shòu
hài shòu
léi shòu
niǎo shòu
qín shòu
zǒu shòu
shí shòu
guǎng shòu
yín shòu
ruì shòu
sì shòu
zhēn shòu
qiú shòu
rén shòu
wèi shòu
fēng shòu
wén shòu
luǒ shòu
lín shòu
mù shòu
zhì shòu
liè shòu
qīng shòu
rǔ shòu
kǎn shòu
wěn shòu
yào shòu
liù shòu
yá shòu
bǎi shòu
zāi shòu
chì shòu
qīng shòu
jiǎo shòu
yè shòu
wǔ shòu
tuó shòu
bēi shòu
tóng shòu
xiāng shòu
shén shòu
xiāo shòu
jīn shòu
xiá shòu
zǐ shòu
jǐng shòu
měng shòu
yú shòu
é shòu
猛兽měngshòu
(1) 指体大而凶猛的兽类
英beast of prey⒈ 指体硕大而性凶猛的兽类。
引《周礼·夏官·服不氏》：“掌养猛兽而教扰之。”
郑玄注：“猛兽，虎豹熊羆之属者。”
晋葛洪《抱朴子·微旨》：“入山则使猛兽不犯，涉水则令蛟龙不害。”
金元好问《两山行记》：“守真住山五十年，不省有为猛兽毒螫所伤害者。”
茅盾《霜叶红似二月花》十三：“轮船像一头受伤后发怒的猛兽，一路嗥叫着直扑向这小小的石桥。”
⒉ 指猛虎。 唐避太祖李虎讳，改称猛虎为猛兽或猛武。
引唐高彦休《唐阙史·虎食伊璠》：“﹝璠﹞及蓝关，为猛兽搏而食之。”
明朱国祯《涌幢小品·大明会典》：“自来称虎为兽，考《晋书》成於唐魏徵等， 唐太宗称制临之，以太祖名虎，改称曰猛兽。”
《小五义》第六一回：“卢珍、丁大爷都看见在山峰缺处，一隻斑斕猛兽，每遇要行走之时，把身子往后一坐，将尾巴乱搅，尾巴一动，自来的就有风起，不然怎么虎行有风呢？”
凶猛的兽类。
猛měng(1)（副）猛烈：勇～｜突飞～进。(2)（副）忽然；突然：～然｜～地站了起来。(3)（副）力气集中地使出来：～着劲儿干。
兽读音：shòu兽shòu(1)本义：（名）哺乳动物的通称。一般指有四条腿、全身生毛的哺乳动物：（名）哺乳动物的通称。一般指有四条腿、全身生毛的哺乳动物(2)（形）比喻野蛮；下流：～心｜～行。