měng hǔ
měng wǔ
měng jìn
měng shēng
měng hán
měng huǒ
měng qì
měng lì
měng mǎ
měng qǐ
měng jìn
měng hū
měng jì
měng kě
měng shèng
měng xǐng
měng zhì
měng lì
měng mǎ
měng dǎ
měng gōng
měng jù
měng zi
měng lì
měng gàn
měng jù
měng fèn
měng jí
měng dīng
měng xùn
měng lì
měng zhú
měng dì
měng rán
měng yì
měng zhèng
měng shì
měng zhì
měng pū
měng jiàn
měng ān
měng bào
měng hān
měng niǎo
měng rén
měng zhà
měng làng
měng xǐng
měng zhuàng
měng fǎ
měng nù
měng gài
měng jī
měng jié
měng shì
měng hàn
měng jué
měng shā
měng jùn
měng jiàng
měng è
měng ruì
měng shòu
měng qín
měng yǒng
guān shěng
cháo shěng
kè shěng
jié shěng
ài shěng
jìng shěng
biǎn shěng
zì shěng
gōng shěng
qīng sheng
hòu shěng
rì xǐng
sān xǐng
xī shěng
wèi shěng
jǐn shěng
fáng shěng
jìn shěng
wài shěng
jiǎn shěng
zhǎn shěng
juān shěng
zhī shěng
chén xǐng
bù xǐng
jī shěng
biàn shěng
wǔ shěng
zāi shěng
shēn xǐng
shān shěng
cān xǐng
tí shěng
fā shěng
yì shěng
xiáng shěng
wèi shěng
xiān shěng
mì shěng
huái shěng
quē shěng
yún shěng
lǎn shěng
zhì shěng
huá shěng
xué shěng
lún shěng
qiān shěng
yù shěng
pī shěng
diào shěng
guò shěng
yuē shěng
bǎi shěng
jǐng xǐng
diào shěng
měng xǐng
jiàng shěng
huà shěng
yè shěng
jiǎn shěng
jiù shěng
biàn shěng
dìng xǐng
fǎn xǐng
sū shěng
jiǎn shěng
kǎn shěng
wēi shěng
fěn shěng
kǎo shěng
guān shěng
hòu shěng
fán shěng
qí shěng
cái shěng
lán shěng
lín shěng
niàn shěng
tóng shěng
àn shěng
zhān shěng
cún shěng
zhuī shěng
zì xǐng
diàn shěng
guī xǐng
qí shěng
biàn shěng
nèi xǐng
sì shěng
jiàn shěng
kè shěng
fán shěng
dōu shěng
bà shěng
jiàn shěng
jìn shěng
gù shěng
níng shěng
běi shěng
chú shěng
jǐng xǐng
shú shěng
jì shěng
mò shěng
miǎn shěng
jīng shěng
jiǎn shěng
lì shěng
jì shěng
sù shěng
àn shěng
màn shěng
jī shěng
hé shěng
nán shěng
yuān shěng
qīng shěng
zī shěng
biān shěng
dōng shěng
fèn shěng
fù shěng
sī xǐng
猛然觉悟；忽然明白hAo86.过来。
忽然忆起。
深刻反省。
⒈ 猛然觉悟；忽然明白过来。
引《朱子语类》卷二七：“曾子迟钝，直是辛苦而后得之。故闻一贯之説，忽然猛省，谓这个物事元来只是恁地。”
《三国演义》第二二回：“玄德猛省曰：‘莫非郑康成先生乎？’”
清黄景仁《乙未除夕前五日》诗：“下士方在迷，达人已猛省。”
巴金《春》一：“她不用思想茫然地过了片刻，然后猛省地拿起书。”
⒉ 忽然忆起。
引宋无名氏《张协状元》戏文第十五出：“沉吟一和，猛省孩儿事未员。”
⒊ 深刻反省。
引明高攀龙《讲义·十室之邑》：“若使十室之忠信，有肯回头猛省的，岂不是絶世聪明睿知！”
清黄六鸿《福惠全书·刑名·自尽》：“尔等试静思，猛省毋忽。”
巴金《灭亡》第六章：“在从前她一点也不觉得，现在猛省起来才觉得从前的生活是何等危险的了。”
深自反省。
猛měng(1)（副）猛烈：勇～｜突飞～进。(2)（副）忽然；突然：～然｜～地站了起来。(3)（副）力气集中地使出来：～着劲儿干。
省读音：shěng,xǐng[ xǐng ]1. 检查：反省（检查自己）。省察（考察）。吾日三省吾身。
2. 知觉，觉悟：省悟。发人深省。
3. 看望父母、尊亲：省亲。省视。