gāi qiē
gāi jiā
gāi tú
gāi wāi
gāi zhàng
gāi hào
gāi jí
gāi xiáng
gāi biàn
gāi lǎn
gāi jiān
gāi fǔ
gāi shàn
gāi bō
gāi luó
gāi liàn
gāi jìn
gāi guǎng
gāi mào
gāi chéng
gāi guàn
gāi bó
gāi biàn
gāi shēn
gāi zāng
gāi yān
gāi shǒu
gāi shè
gāi jiū
gāi shì
gāi yǔn
gāi fàng
gāi guǎn
gāi bān
gāi suì
gāi qiàn
gāi mǐn
gāi lǐ
gāi dāng
gāi tōng
gāi xī
gāi jǔ
gāi hé
gāi míng
gāi biàn
gāi zhuāng
gāi zǎi
gāi dòng
gāi zǒng
gāi qià
gāi zháo
gāi pài
gāi diǎn
gāi zhèng
gāi shì
gāi hé
gāi tiān
gāi jiàn
gāi fù
gāi xiǎo
gāi shè
gāi yàn
gāi yìng
gāi mì
gāi dá
gāi miàn
gāi yòu
gāi chàng
gāi zōng
gāi gāi
gāi sǐ
gāi fáng
gāi dā
gāi kuò
gāi bèi
pèi yòu
fǔ yòu
qǐ yòu
fēn yòu
hán yòu
gāi yòu
shè yòu
huò yòu
qǔ yòu
shì yòu
hán yòu
zài yòu
ēn yòu
rén yòu
dàng yòu
juān yòu
píng yòu
jīn yòu
lián yòu
shù yòu
sì yòu
mǐn yòu
liàng yòu
dài yòu
kuān yòu
fàng yòu
cì yòu
bié yòu
tè yòu
hóng yòu
bā yòu
bǎo yòu
cí yòu
xǐ yòu
āi yòu
shēn yòu
qìng yòu
quán yòu
yuán yòu
⒈ 宽容，赦免。
引宋周密《齐东野语·义绝合离》：“有司以大辟既已该宥，不復问其餘。”
该gāi(1)基本义：（动）应当：（动）应当(2)应当是；应当（由…来做）：这一回～我了吧？｜这个工作～老张来担任。注意有时带“着”（·zhe）：这一回～我了吧？｜这个工作～老张来担任。注意有时带“着”（·zhe）(3)理应如此：活～｜～！谁叫他淘气来着。(4)表示根据情理或经验推测必然的或可能的结果：天一凉；就～加衣服了。｜再不浇花；花都～蔫了。注意用在感叹句中兼有加强语气的作用；如：天一凉；就～加衣服了。｜再不浇花；花都～蔫了。注意用在感叹句中兼有加强语气的作用；如(5)欠：～账｜我～他两块钱。(6)指示词；指上文说过的人或事物（多用于公文）：～员｜～地。(7)同“赅”：～博（渊博）。
宥读音：yòu宥yòu（动）〈书〉宽容；饶恕；原谅。