rén lǐ
rén qī
rén xìn
rén cè
rén shòu
rén jǐn
rén yì
rén ài
rén huì
rén gū
rén xù
rén cè
rén pín
rén bǐ
rén shì
rén jìng
rén ruò
rén shàn
rén cí
rén guǒ
rén xīn
rén ruì
rén yù
rén huì
rén róu
rén rén
rén dào
rén hé
rén yòu
rén zé
rén tì
rén yǔ
rén dǒng
rén zhì
rén wū
rén zǐ
rén dé
rén cān
rén míng
rén ài
rén zhèng
rén rén
rén jīn
rén huáng
rén huà
rén yì
rén bīn
rén shòu
rén pǔ
rén mín
rén cǎo
rén qiáng
rén zhě
rén shù
rén yì
rén shèng
rén jūn
rén niǎo
rén shì
rén xíng
rén yì
rén dǔ
rén dān
rén ràng
rén xián
rén fēng
rén xiào
rén shēng
rén yán
rén qià
rén xiōng
rén xìng
rén hòu
huò yòu
qǐ yòu
āi yòu
xǐ yòu
shì yòu
jīn yòu
dài yòu
hán yòu
rén yòu
píng yòu
qìng yòu
lián yòu
yuán yòu
dàng yòu
shè yòu
cí yòu
quán yòu
pèi yòu
kuān yòu
hóng yòu
bā yòu
fēn yòu
gāi yòu
fàng yòu
bié yòu
mǐn yòu
sì yòu
juān yòu
qǔ yòu
hán yòu
shù yòu
bǎo yòu
zài yòu
cì yòu
tè yòu
liàng yòu
fǔ yòu
ēn yòu
shēn yòu
⒈ 仁德宽宥。
引唐王起《瞽者告协风赋》：“陛下以美利利四海，以仁宥宥万国。”
1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。
宥读音：yòu宥yòu（动）〈书〉宽容；饶恕；原谅。