gāi gāi
gāi dá
gāi biàn
gāi shēn
gāi hé
gāi tú
gāi fù
gāi yān
gāi bèi
gāi jiā
gāi fàng
gāi bō
gāi jiū
gāi lǐ
gāi yòu
gāi biàn
gāi diǎn
gāi shè
gāi chàng
gāi bān
gāi shì
gāi tiān
gāi zōng
gāi mào
gāi tōng
gāi hé
gāi zhàng
gāi suì
gāi zǎi
gāi zhèng
gāi dòng
gāi luó
gāi zǒng
gāi yǔn
gāi qià
gāi guǎng
gāi miàn
gāi hào
gāi wāi
gāi pài
gāi qiē
gāi jiān
gāi mǐn
gāi shè
gāi chéng
gāi liàn
gāi míng
gāi mì
gāi kuò
gāi guàn
gāi jìn
gāi bó
gāi zhuāng
gāi shàn
gāi yìng
gāi lǎn
gāi dā
gāi jiàn
gāi jǔ
gāi sǐ
gāi zāng
gāi shǒu
gāi shì
gāi xiáng
gāi guǎn
gāi zháo
gāi dāng
gāi jí
gāi yàn
gāi fáng
gāi qiàn
gāi fǔ
gāi biàn
gāi xī
gāi xiǎo
qiáng tú
dǎng tú
yāng tú
zuǒ tú
chán tú
fū tú
xíng tú
cháng tú
zhào tú
kuáng tú
gùn tú
zhǎng tú
jiā tú
mén tú
pǐ tú
zōu tú
zhí tú
shú tú
cóng tú
yǐ tú
sī tú
qǐ tú
qián tú
péng tú
xiá tú
láo tú
mí tú
qiān tú
dǔ tú
gāi tú
dào tú
xiāo tú
sī tú
mén tú
chái tú
zhēng tú
yǐn tú
è tú
lì tú
diào tú
báo tú
dǎng tú
luàn tú
kè tú
bìng tú
fàn tú
sú tú
bǎo tú
jué tú
fán tú
chǒu tú
zuò tú
zī tú
cháng tú
xíng tú
jiān tú
qí tú
zhě tú
jiǔ tú
liè tú
bó tú
chū tú
lún tú
qiú tú
yǔ tú
zhēng tú
liáo tú
xiāo tú
shī tú
dì tú
zhí tú
yōu tú
dào tú
qíng tú
jiào tú
zī tú
nì tú
xué tú
gāo tú
yǐ xǐ
liè tú
bīn tú
yǔ tú
lín tú
xiōng tú
wáng tú
zú tú
jǐn tú
qún tú
mǎ tú
diāo tú
liú tú
fēi tú
gōng tú
wú tú
fǎ tú
dǎi tú
diàn tú
gōng tú
chú tú
pàn tú
bēn tú
pǐ tú
dēng tú
guǎ tú
jùn tú
fěi tú
sēng tú
dá tú
máo tú
shēng tú
nà tú
bái tú
zāo tú
bào tú
bù tú
kūn tú
xī tú
⒈ 犹家伙。
引元秦简夫《东堂老》第一折：“他也是小哥，诈官的该徒，我根前歪充，叫总甲来绑了这弟子孩儿。”
该gāi(1)基本义：（动）应当：（动）应当(2)应当是；应当（由…来做）：这一回～我了吧？｜这个工作～老张来担任。注意有时带“着”（·zhe）：这一回～我了吧？｜这个工作～老张来担任。注意有时带“着”（·zhe）(3)理应如此：活～｜～！谁叫他淘气来着。(4)表示根据情理或经验推测必然的或可能的结果：天一凉；就～加衣服了。｜再不浇花；花都～蔫了。注意用在感叹句中兼有加强语气的作用；如：天一凉；就～加衣服了。｜再不浇花；花都～蔫了。注意用在感叹句中兼有加强语气的作用；如(5)欠：～账｜我～他两块钱。(6)指示词；指上文说过的人或事物（多用于公文）：～员｜～地。(7)同“赅”：～博（渊博）。
徒读音：tú徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。