hóng liè
hóng kāi
hóng cuì
hóng rùn
hóng tú
hóng yì
hóng dà
hóng qì
hóng hòu
hóng yáng
hóng lì
hóng zhuàng
hóng hé
hóng yǎ
hóng yù
hóng bó
hóng yì
hóng shàn
hóng xīn
hóng lì
hóng fāng
hóng yì
hóng liàng
hóng wěi
hóng shèng
hóng chǎng
hóng dài
hóng jì
hóng lùn
hóng tōng
hóng zhǐ
hóng zhì
hóng yuàn
hóng jiǎng
hóng měi
hóng zhì
hóng shì
hóng chǐ
hóng duō
hóng guī
hóng yòu
hóng suì
hóng yuǎn
hóng yè
hóng dào
hóng shù
hóng yì
hóng huà
hóng kuò
hóng fū
hóng cháng
hóng fǎ
hóng chǎng
hóng jiǎn
hóng lǎng
hóng biàn
hóng xiū
hóng liàng
hóng guāng
hóng shēn
hóng kuàng
hóng mǐn
hóng sì
hóng zhāng
hóng dù
cì yòu
pèi yòu
shù yòu
cí yòu
shè yòu
hóng yòu
āi yòu
fǔ yòu
kuān yòu
juān yòu
tè yòu
dài yòu
qǐ yòu
gāi yòu
hán yòu
sì yòu
jīn yòu
bié yòu
quán yòu
fēn yòu
píng yòu
qǔ yòu
shēn yòu
ēn yòu
huò yòu
rén yòu
liàng yòu
lián yòu
dàng yòu
yuán yòu
xǐ yòu
zài yòu
qìng yòu
bā yòu
hán yòu
bǎo yòu
fàng yòu
shì yòu
mǐn yòu
⒈ 宽恕；宽宏。
引《宋书·孝武帝纪》：“约法从简，务思弘宥，恩令骤下，而逃伏犹多。”
南朝陈徐陵《为武皇帝作相时与岭南酋豪书》：“今所禽欧阳頠、傅泰等，莫不弘宥，政尔授其兵马，处以荣禄，坦然游狎，无介怀抱。”
明无名氏《玉环记·皋逢箫玉》：“元帅德量宽弘，机谋深远，下官才力不胜，敢望齐驱，惟求弘宥。”
《明史·黄道周传》：“陛下宽仁弘宥，有身任重寄至七八载罔效、拥权自若者。”
宽恕过失。