hòu qí
hòu ráng
hòu shè
hóu bái
hòu yú
hòu dù
hòu jí
hóu bó
hòu guó
hòu wèi
hóu yìn
hóu jué
hòu shì
hòu bō
hòu jī
hòu zhě
hóu mén
hòu jiā
hòu guī
hòu dào
hòu wáng
hòu fēng
hòu tóu
hòu mù
hóu fú
hòu shǐ
hòu gōng
hóu qīng
hòu diàn
hòu gāng
hòu bù
hóu gāng
chún diàn
qí diàn
hòu diàn
huāng diàn
luó diàn
huá diàn
hǎi diàn
jǐng diàn
qiū diàn
qìng diàn
zhōng diàn
fēng diàn
wài diàn
nán diàn
mào diàn
huán diàn
fāng diàn
jī diàn
yě diàn
qīng diàn
yī diàn
chǔ diàn
bó diàn
lín diàn
píng diàn
miǎn diàn
shī diàn
yǔ diàn
cǎo diàn
lín diàn
jiāng diàn
huái diàn
bì diàn
qū diàn
bāng diàn
jīng diàn
jìn diàn
shān diàn
dū diàn
yàn diàn
zhōng diàn
chǎng diàn
shuài diàn
dà diàn
liǔ diàn
yǔ diàn
xiá diàn
luó diàn
jiāo diàn
chūn diàn
⒈ 侯服与甸服。古代王畿外围千里以内的区域。参见“九服”。
引《书·伊训》：“伊尹祠于先王，奉嗣王祗见厥祖，侯甸羣后咸在。”
《后汉书·王畅传》：“郡为旧都侯甸之国，园庙出於章陵，三后生自新野。”
李贤注：“五百里甸服，千里侯服。”
《南史·齐纪上》：“斯实尚父故藩，世作盟主，纪纲侯甸，率由旧则。”
侯服与甸服的合称。为古制中，王畿以外区域的名称。参见「五服」2.条。
1. 〔闽侯〕地名，在中国福建省。
甸读音：diàn,tián,shèng[ diàn ]1. 古代指郊外的地方。
2. 田野的出产物：“纳货贝于君，则曰纳甸于有司”。
3. 治理。