sè cōng
sāi chú
sài nèi
sāi jiǎo
sāi guǎn
sāi huà
sāi zi
sè yīn
sāi yá
sāi bié
sāi guān
sāi lìng
sāi xián
sāi mǎ
sāi qǔ
sāi mǎn
sāi yuàn
sāi jiù
sāi lú
sāi mò
sāi jié
sāi yuán
sài mén
sài wài
sāi bì
sāi nì
sāi yē
sāi bái
sāi yì
sè dào
sāi hēi
sāi zhí
sāi chén
sāi rén
sāi lǔ
sāi dǎo
sāi ěr
sāi bāng
sāi gé
sāi rù
sāi guī
sè zé
sāi jué
sāi hóng
sāi shàng
sāi yàn
sāi sāi
sāi bó
sāi tú
sāi sǒu
sāi xià
sāi jiǎo
sāi biǎo
sāi lù
jìng tú
jiǎ tú
qí tú
zhān tú
jīn tú
zhēng tú
jìn tú
jiā tú
sāi tú
fù tú
shǒu tú
qí tú
chù tú
xuán tú
lí tú
chéng tú
shī tú
guǐ tú
zài tú
jiē tú
fēn tú
jìn tú
shū tú
qiáo tú
lín tú
dāng tú
bié tú
míng tú
shì tú
dào tú
běn tú
zhǎng tú
ní tú
cháng tú
kuàng tú
dēng tú
qǐ tú
chū tú
quán tú
chōng tú
mí tú
yán tú
shí tú
xié tú
wěi tú
tǎn tú
yì tú
huàn tú
qióng tú
mù tú
míng tú
kuí tú
àn tú
mò tú
tā tú
bāng tú
bàn tú
zhèng tú
jiǒng tú
zhēng tú
hái tú
jī tú
yuǎn tú
zhōng tú
gǎi tú
sù tú
jié tú
qīng tú
mìng tú
chuān tú
guī tú
chén tú
jiè tú
yáo tú
niǎo tú
lù tú
guì tú
ruǎn tú
shēng tú
píng tú
lǚ tú
hēng tú
chèn tú
duǎn tú
shuò tú
dǐ tú
jīng tú
qián tú
⒈ 堵塞道路。形容人多拥挤。
引唐韩愈《送李愿归盘谷序》：“其在外，则树旗旄，罗弓矢，武夫前呵，从者塞途。”
《资治通鉴·唐懿宗咸通九年》：“时民避乱，扶老携幼，塞涂而来。”
明沉德符《野获编补遗·畿辅·淹九》：“京师是日，不但游人塞途，而四方全真道人，不期而集者不下数万。”
郭希仁《从戎纪略》附《钱君定三传》：“元（杨调元 ）归，权厝于八仙庵，弔者塞途。”