jiè sù
jiè jìn
jiè bēi
jiè chì
jiè pú
jiè dú
jiè tán
jiè shì
jiè chì
jiè jué
jiè bèi
jiè yān
jiè hán
jiè jǐng
jiè dié
jiè fāng
jiè yè
jiè cháo
jiè chú
jiè zài
jiè shǔ
jiè gǔ
jiè chén
jiè dìng
jiè dàn
jiè hù
jiè lìng
jiè chéng
jiè shì
jiè jié
jiè jǐn
jiè shū
jiè dào
jiè zhi
jiè shí
jiè mén
jiè zhāi
jiè xiāng
jiè shèn
jiè chǐ
jiè jiàn
jiè yán
jiè shǒu
jiè jù
jiè xiá
jiè shī
jiè xíng
jiè quàn
jiè dāo
jiè chì
jiè lì
jiè sè
jiè gū
jiè jiǔ
jiè lǜ
jiè lū
jiè gào
jiè fǎ
jiè huǒ
jiè jǐng
jiè lù
jiè shī
jiè xù
jiè bù
jiè tú
jiè huì
jiè nán
jiè zǐ
jiè jù
jiè chí
jiè shí
jiè tuō
jiè jí
jiè guī
jiè mìng
jiè guī
jiè tú
jiè yī
jiè zhū
jiè jì
jiè kǒu
jiè pǐn
jiè qǔ
jiè shī
jiè shǔ
jiè zhuāng
jiè là
jiè là
jiè yù
jiè chēn
jiè tǐ
jiè xīn
jiè yuē
jiè qī
jiè rì
jiè chéng
jiè lì
jiè tiáo
jiè shā
jiè xùn
qí tú
qióng tú
qīng tú
ní tú
shì tú
shū tú
duǎn tú
zhēng tú
mò tú
qǐ tú
shuò tú
niǎo tú
zhēng tú
guī tú
jìng tú
chéng tú
kuí tú
cháng tú
jī tú
huàn tú
wěi tú
chōng tú
píng tú
dào tú
jiǎ tú
dāng tú
lù tú
lín tú
qián tú
jīn tú
sāi tú
gǎi tú
yán tú
guǐ tú
guì tú
zhǎng tú
tǎn tú
xié tú
bié tú
chuān tú
fēn tú
hēng tú
shí tú
shēng tú
àn tú
quán tú
dēng tú
chū tú
chén tú
zài tú
jìn tú
běn tú
tā tú
jìn tú
zhān tú
jiā tú
mù tú
jiè tú
bāng tú
dǐ tú
chù tú
yuǎn tú
xuán tú
shǒu tú
zhèng tú
shī tú
yáo tú
fù tú
jiē tú
qí tú
ruǎn tú
yì tú
jīng tú
chèn tú
lí tú
lǚ tú
hái tú
mìng tú
bàn tú
kuàng tú
sù tú
mí tú
jié tú
míng tú
qiáo tú
míng tú
jiǒng tú
zhōng tú
(好工具.)亦作“戒涂”。
出发，准备上路。
戒备于途。
⒈ 亦作“戒涂”。
⒉ 出发，准备上路。
引《晋书·文六王传论》：“遂乃褫龙章於袞职，徒侯服於下藩，未及戒涂，终於愤恚，惜哉！”
《周书·文帝纪上》：“自大都督臣岳殁后，臣频奉詔还闕，秣马戒途，志不俟旦。”
唐张文琮《昭君怨》诗：“戒途飞万里，回首望三秦。”
明宋濂《送和赞善北归》诗序：“盖生逢有道之朝，皇上执孝道以御天下，故希文朝有请而夕戒涂也。”
清俞蛟《潮嘉风月记·轶事》：“而生亦年至耳顺矣，因束装思归，戒途有日。”
⒊ 戒备于途。
引清王韬《淞滨琐话·金玉蟾》：“时土匪未靖，行旅戒途。”
戒jiè(1)（动）防备；警惕：～心｜～备｜～骄～躁。(2)同“诫”。(3)（动）戒除：～烟。(4)（名）指禁止做的事情：酒～｜杀～。(5)（名）佛教戒律：受～。(6)（名）戒指：钻～（镶钻石的戒指）。
途读音：tú途tú（名）路；道路：旅～。