sǒng jiān
sǒng gàn
sǒng qiào
sǒng wén
sǒng hé
sǒng shàn
sǒng quàn
sǒng fú
sǒng yǒng
sǒng jú
sǒng guān
sǒng bì
sǒng rán
sǒng huò
sǒng qǐ
sǒng jī
sǒng hè
sǒng qiē
sǒng ěr
sǒng yú
sǒng sǒng
sǒng jú
sǒng mù
sǒng bá
sǒng cuì
sǒng yuè
sǒng mù
sǒng zhì
sǒng yǒng
sǒng shēn
sǒng zhuó
sǒng wèi
sǒng tīng
sǒng yì
sǒng sè
sǒng chéng
sǒng wèi
sǒng lì
qiào mù
chí mù
xiào mù
xuán mù
xiào mù
xiàn mù
xiàng mù
kǎi mù
tuō mù
chēng mù
zhān mù
shān mù
qì mù
sù mù
tuō mù
gǎn mù
yuè mù
miǎn mù
yuàn mù
bēi mù
pān mù
qǐ mù
gù mù
rú mù
yǐ mù
juàn mù
huān mù
huái mù
hǎo mù
guī mù
wài mù
yǎ mù
róng mù
yàn mù
guì mù
ài mù
sǒng mù
yǎng mù
hào mù
jiǔ mù
quǎn mù
jiē mù
xiāng mù
zhān mù
qīng mù
huǐ mù
xiāng mù
xiá mù
xiǎng mù
xìn mù
jiā mù
yòu mù
quàn mù
fèng mù
zhuī mù
zhù mù
xīn mù
jì mù
chóu mù
wàng mù
dūn mù
liàn mù
xián mù
jìng mù
yú mù
kě mù
āi mù
qīn mù
sǒng mù
xīng mù
xīn mù
wèi mù
sī mù
yì mù
tàn mù
tān mù
jīng mù
fú mù
tì mù
qīng mù
shān mù
zhěn mù
⒈ 敬重仰慕。耸，通“竦”。
引唐刘禹锡《太师崔公神道碑》：“当进陛，遂上疏乞移荣於亲。优詔允之，特封清河郡太君。士林耸慕，皆自痛其不及。”
唐黄滔《华岩寺开山始祖碑铭》：“诣章教大师法会， 章教奇之，令首其众，凡十年。士君子之造者，无不耸慕。”
宋范仲淹《尹师鲁＜河南集＞序》：“师鲁深於《春秋》，故其文谨严，辞约而理精，章奏疏议，大见风采，士林方耸慕焉。”