fán xiāo
fán miè
fán rán
fán zhēn
fán sì
fán zhì
fán yì
fán ròu
fán qì
fán yù
fán nì
fán jì
fán zhuó
fán suì
fán gǔ
fán liè
fán chái
fán lái
fán sàng
fán shí
fán shāo
fán xíng
fán liáo
fán liáo
fán kuì
fán gào
fán zhǐ
fán pào
fán páo
fán pò
fán ruò
fán ruò
fán wēi
fán dàng
rán shāo
fā shāo
dī shāo
mèn shāo
cán shāo
chì shāo
cuī shāo
tuì shāo
fén shāo
qióng shāo
tú shāo
huǒ shao
shān shāo
tàn shāo
jié shāo
liè shāo
bèi shāo
fán shāo
pú shāo
zhuó shāo
kuáng shāo
bǎo shāo
gāo shāo
guǒ shāo
yān shāo
chā shāo
duàn shāo
chú shāo
chā shāo
ruò shāo
fān shāo
⒈ 焚烧。
引《汉书·冯奉世传》：“﹝羌﹞攻陇西府寺，燔烧置亭，絶道桥，甚逆天道。”
宋张知甫《可书》：“江东太平州有回禄之患，燔烧殆尽，死於火者数千人。”
鲁迅《汉文学史纲要》第二篇：“秦燔烧经籍， 济南伏生抱书藏山中。”
燔fán(1)（动）焚烧。(2)（动）烧。
烧读音：shāo烧shāo(1)基本义：（动）使东西着火：（动）使东西着火(2)（动）加热或接触某些化学药品、放射性物质等使物体起变化：～水｜～砖。(3)（名）烹调方法；先用油炸；再加汤汁炒或炖；或先煮熟再用油炸：～茄子。(4)（名）烹调方法；就是烤：叉～｜～鸡。(5)（动）发烧：他现在～得厉害。(6)（名）比正常体温高的体温：～退了。(7)（名）过多的肥料使植物体枯萎或死亡。