fán rán
fán gào
fán suì
fán yì
fán pào
fán liáo
fán ruò
fán lái
fán ruò
fán yù
fán nì
fán qì
fán shāo
fán zhuó
fán pò
fán miè
fán dàng
fán páo
fán zhì
fán sì
fán zhēn
fán liáo
fán kuì
fán shí
fán chái
fán sàng
fán xíng
fán zhǐ
fán xiāo
fán wēi
fán gǔ
fán ròu
fán liè
fán jì
zhuó liáo
chái liáo
yíng liáo
yí liáo
yǒu liáo
yuán liáo
xì liáo
yán liáo
yú liáo
shēng liáo
gào liáo
ròu liáo
chì liáo
diàn liáo
guì liáo
zào liáo
wàng liáo
jiāo liáo
gāo liáo
zhú liáo
hán liáo
zhāo liáo
xīn liáo
dú liáo
fán liáo
tíng liáo
jiāo liáo
yě liáo
shù liáo
huǒ liǎo
yīn liáo
yān liáo
shěn liáo
xuān liáo
zhào liáo
yáng liáo
fén liáo
mén liáo
⒈ 亦作“燔尞”。
⒉ 烧柴祭天。
引《礼记·郊特牲》：“取膟膋燔燎升首，报阳也。”
《汉书·郊祀志下》：“天用牲左，及黍稷燔尞南郊；墬用牲右，及黍稷瘞於北郊。”
《宋史·乐志十》：“燔燎具扬，礼仪既备。”
清方苞《圣主躬耕耤田颂》之一：“升中燔燎，荐以萧茅。”
⒊ 谓酷热如焚。
引宋沉括《梦溪笔谈·象数一》：“大暑燔燎，螟蝗为灾。”
烧柴以祭天。