fán liáo
fán yì
fán shāo
fán gào
fán xíng
fán zhǐ
fán liáo
fán nì
fán ruò
fán yù
fán wēi
fán pào
fán chái
fán rán
fán xiāo
fán gǔ
fán ruò
fán shí
fán liè
fán zhuó
fán kuì
fán zhēn
fán miè
fán pò
fán suì
fán sàng
fán sì
fán páo
fán jì
fán dàng
fán zhì
fán ròu
fán lái
fán qì
biān pào
lǐ pào
bǎ pào
fán pào
kāi pào
shí pào
hái pào
màn pào
fàng pào
kōng pào
huā pào
shuǐ pào
dà pào
chòng pào
jiān pào
yě pào
tái pào
chuàn pào
dǎ pào
lā pào
shī pào
shuāi pào
shān pào
máo pào
gāng pào
zhòng pào
xiā pào
sān pào
qīng pào
shù pào
huǒ pào
xiá pào
gǔ pào
hào pào
wǔ pào
huī pào
pēng páo
qiāng pào
tái pào
fēi pào
zhú pào
yún pào
cūn pào
pái pào
biān pào
jǔ pào
tǔ pào
lěng pào
hōng pào
mào pào
lǐ pào
tóu pào
⒈ 亦作“燔炰”。
⒉ 烧烤。
引语出《诗·小雅·瓠叶》：“有兔斯首，炮之燔之。”
唐柳宗元《岭南节度使飨军堂记》：“鉶鼎体节，燔炰胾炙。”
《旧唐书·黄巢传》：“展鉏鹤以成锋刃，杀耕牛以恣燔炮。”
⒊ 泛指焚烧。
引董必武《纪念向秀丽同志》诗：“谨防爆炸将旁及，忍受燔炰强自持。”
燔fán(1)（动）焚烧。(2)（动）烧。
炮读音：páo,bāo,pào[ pào ]1. 重型武器的一类，有迫击炮、高射炮、火箭炮等：炮兵。炮弹。
2. 爆竹：鞭炮。花炮。
3. 爆破土石等在凿的眼内装进炸药后称“炮”。