táng míng
táng wū
táng gǔ
táng gòu
táng lián
táng biǎn
táng zhí
táng cān
táng bù
táng duàn
táng wēi
táng jiē
táng guān
táng fēng
táng gòu
táng bǎng
táng mì
táng jiě
táng yàn
táng dì
táng hòu
táng é
táng lǎo
táng zi
táng ào
táng huā
táng mèi
táng zūn
táng ào
táng hào
táng xuǎn
táng lì
táng fú
táng fáng
táng xiōng
táng shàng
táng cháng
táng xià
táng xī
táng yù
tāng tāng
táng huáng
táng shì
táng duì
táng shì
táng gē
táng bào
táng xuān
táng guān
táng dié
táng fàn
táng chú
táng shēng
táng shǔ
táng shì
táng chāi
táng fáng
táng bì
táng chàng
táng gé
táng lián
táng fǔ
táng huáng
táng gè
táng wǔ
táng kè
táng huì
称谓。用以称伯叔的女儿中年岁比自己小者。
如：「每逢暑假，叔叔都会送堂妹去参加夏令营，以培养她独立自主的能力。」
堂táng(1)（名）正房：～房｜～屋。(2)（名）专为某种活动用的房屋：会～｜饭～。(3)（名）旧时官府中举行仪式、审讯案件的地方：大～｜祠～。(4)（名）堂房。(5)（名）（量）ɑ）用于成套的家具：一～家具。b）用于分节的课程：一～家具。b）用于分节的课程
妹读音：mèi1.妹妹，称同父母比自己年纪小的女子：姐～。小～。
2.称比自己年纪小的同辈女性：表～。
3.年轻女子；女孩子：打工～。农家～。