táng kè
táng lián
táng ào
táng zi
táng gòu
táng zhí
táng chāi
táng ào
táng chú
táng dié
táng lǎo
táng lì
táng guān
táng huáng
táng shì
táng xuǎn
táng mì
táng bì
táng guān
táng fáng
táng huáng
táng hòu
táng yàn
táng chàng
táng huā
táng xī
táng shì
táng xuān
táng duì
táng bào
táng wū
táng hào
táng shàng
táng míng
táng shēng
táng bù
táng xià
táng fǔ
táng shì
táng shǔ
táng fàn
táng bǎng
táng cān
táng mèi
táng fēng
táng gé
táng duàn
táng huì
táng fáng
táng gòu
táng xiōng
táng jiě
táng cháng
táng zūn
táng jiē
táng yù
táng gè
tāng tāng
táng dì
táng gē
táng wēi
táng é
táng lián
táng gǔ
táng biǎn
táng fú
táng wǔ
chūn yàn
gāo yàn
yīng yàn
ān yàn
pú yàn
lǐ yàn
táng yàn
fù yàn
yù yàn
sān yàn
jīng yàn
cǎi yàn
yí yàn
kuǎn yàn
yōu yàn
shè yàn
láo yàn
fēi yàn
huān yàn
péng yàn
lǚ yàn
wén yàn
jīn yàn
yǐn yàn
chāi yàn
hān yàn
mù yàn
hòu yàn
hóng yàn
shí yàn
zé yàn
shāng yàn
hàn yàn
xián yàn
nán yàn
ní yàn
xuán yàn
cháo yàn
liù yàn
bīn yàn
chóu yàn
yǔ yàn
shè yàn
guǎng yàn
jiǔ yàn
yuè yàn
máo yàn
cì yàn
xiǎng yàn
jiā yàn
běi yàn
mì yàn
hú yàn
kǎi yàn
xiǎng yàn
qǐn yàn
zǐ yàn
qǐ yàn
qì yàn
zhé yàn
liáng yàn
xiāo yàn
chú yàn
guān yàn
xīn yàn
fáng yàn
huāng yàn
hǎi yàn
rǔ yàn
zǔ yàn
kǒng yàn
chān yàn
yù yàn
shì yàn
dài yàn
hè yàn
⒈ 堂上之燕。
引《孔丛子·论势》：“燕雀处屋，子母相哺，煦煦焉其相乐也，自以为安矣。灶突决上，栋宇将焚，燕雀颜色不变，不知祸之将及己也。”
后因以“燕雀处堂”为无远见而受害之典。 清孔尚任《桃花扇·归山》：“休拷！俺来此携琴访友，并不曾流连夜晓。无端的池鱼堂燕一时烧。”
堂táng(1)（名）正房：～房｜～屋。(2)（名）专为某种活动用的房屋：会～｜饭～。(3)（名）旧时官府中举行仪式、审讯案件的地方：大～｜祠～。(4)（名）堂房。(5)（名）（量）ɑ）用于成套的家具：一～家具。b）用于分节的课程：一～家具。b）用于分节的课程
燕读音：yàn,yān[ yàn ]1. 鸟类的一科，候鸟，常在人家屋内或屋檐下用泥做巢居住，捕食昆虫，对农作物有益：燕尔（形容新婚夫妇亲睦和美的样子）。燕好（常用以指男女相爱）。燕侣。燕雀处（chǔ）堂（喻居安而不知远虑，临祸却不能自知）。
2. 轻慢：“燕朋逆其师”。
3. 古同“宴”，安闲，安乐。
4. 古同“宴”，宴饮。