táng fú
táng fēng
táng shì
táng mì
táng chàng
táng shǔ
táng xuǎn
táng wǔ
táng fáng
táng chú
táng lǎo
táng huā
táng shēng
táng duì
táng huáng
táng shàng
táng wēi
táng bù
táng chāi
táng shì
táng mèi
táng dì
táng gòu
tāng tāng
táng shì
táng duàn
táng xī
táng yàn
táng lì
táng zhí
táng ào
táng cān
táng gé
táng huì
táng zūn
táng huáng
táng dié
táng kè
táng zi
táng lián
táng hòu
táng guān
táng guān
táng gè
táng jiě
táng gòu
táng fáng
táng míng
táng hào
táng cháng
táng wū
táng lián
táng jiē
táng é
táng yù
táng gǔ
táng xià
táng fàn
táng bào
táng fǔ
táng xiōng
táng ào
táng bǎng
táng biǎn
táng xuān
táng bì
táng gē
shāi zūn
piáo zūn
táng zūn
xiàn zūn
gài zūn
cháng zūn
fāng zūn
róng zūn
shòu zūn
quán zūn
liù zūn
cuì zūn
jiàng zūn
fǔ zūn
zhōng zūn
hú zūn
zhuī zūn
lìng zūn
cán zūn
léi zūn
guì zūn
dà zūn
zhòng zūn
láo zūn
yáo zūn
yǐ zūn
tài zūn
kè zūn
wēi zūn
gū zūn
qīn zūn
wā zūn
yǐng zūn
shì zūn
qín zūn
kāi zūn
xiǎn zūn
xí zūn
bàng zūn
shèng zūn
yě zūn
lí zūn
móu zūn
xiè zūn
xuán zūn
jiāo zūn
páo zūn
qiān zūn
chì zūn
fèng zūn
yú zūn
dào zūn
qū zūn
xián zūn
lǚ zūn
jiǔ zūn
shī zūn
dú zūn
nián zūn
cè zūn
chū zūn
guì zūn
jì zūn
yòu zūn
fú zūn
yù zūn
chēng zūn
zhì zūn
tài zūn
yī zūn
lǎo zūn
tiān zūn
chǐ zūn
jīn zūn
jiā zūn
tuī zūn
shū zūn
yí zūn
guàn zūn
yī zūn
dá zūn
wū zūn
chóng zūn
qú zūn
jí zūn
zì zūn
jìng zūn
yú zūn
zú zūn
(.好工具)明·清时县里属吏对知县的尊称。
⒈ 明清时县里属吏对知县的尊称。
引《醒世恒言·卢太学诗酒傲王侯》：“堂尊若不信，唤二人对证便了。”
清李渔《比目鱼·征利》：“我做县捕衙，三载清官只做得半万的家。堂尊比我更堪夸，捲尽地皮只消得年半把。”
属下对上级官员的尊称。
堂táng(1)（名）正房：～房｜～屋。(2)（名）专为某种活动用的房屋：会～｜饭～。(3)（名）旧时官府中举行仪式、审讯案件的地方：大～｜祠～。(4)（名）堂房。(5)（名）（量）ɑ）用于成套的家具：一～家具。b）用于分节的课程：一～家具。b）用于分节的课程
尊读音：zūn尊zūn(1)（名）地位或辈份高：～卑｜～亲｜～长。(2)（形）敬重：～敬｜～师爱生。(3)（名）敬辞；旧时称跟对方有关的人或事物：～府｜～驾｜～夫人｜～姓大名。(4)量词：ɑ）用于神佛塑像：一～佛像。b）用于炮：十～大炮。尊zūn同‘樽’。