tuí chǐ
tuí qiān
tuí dùn
tuí cuì
tuí qiàn
tuí rán
tuí lún
tuí huī
tuí líng
tuí gāng
tuí shì
tuí bì
tuí shān
tuí diàn
tuí tuó
tuí yún
tuí jiān
tuí ruán
tuí shé
tuí cán
tuí yán
tuí bāo
tuí yuān
tuí lòu
tuí chí
tuí bài
tuí làng
tuí fèi
tuí zhǐ
tuí yǐ
tuí líng
tuí lǎo
tuí yuán
tuí yù
tuí zòng
tuí jī
tuí huán
tuí fàng
tuí huà
tuí ěr
tuí kuī
tuí quē
tuí sàn
tuí nián
tuí bì
tuí yōu
tuí tà
tuí fá
tuí fā
tuí táng
tuí dàng
tuí wú
tuí duò
tuí pǐ
tuí xiǎng
tuí nào
tuí lòu
tuí yǐng
tuí bèn
tuí líng
tuí duò
tuí xiàng
tuí jué
tuí huāng
tuí méng
tuí chè
tuí yán
tuí duò
tuí jìng
tuí huǐ
tuí lèi
tuí làn
tuí wěi
tuí pò
tuí bō
tuí làn
tuí liú
tuí zhì
tuí suō
tuí fēng
tuí cuò
tuí tuó
tuí bèi
tuí qì
tuí dàn
tuí tà
tuí mǐ
tuí fǎ
tuí shuāi
tuí xíng
tuí dǎo
tuí guāng
tuí lǒng
tuí yuàn
tuí shāng
tuí què
tuí táng
tuí tà
tuí àn
tuí sàng
tuí mìng
tuí tiān
tuí liè
tuí qiǎo
tuí luò
wěng rán
tú rán
miè rán
bì rán
yù rán
jiào rán
chōng rán
qián rán
xiù rán
wǔ rán
làng rán
qǐng rán
bǐng rán
shū rán
huáng rán
kuì rán
fèi rán
quán rán
piān rán
kuǐ rán
gōng rán
mǎng rán
cáo rán
dàn rán
yàn rán
fān rán
suí rán
pèi rán
cóng rán
zú rán
nǜ rán
qǔ rán
jié rán
xiān rán
nán rán
xián rán
fán rán
zhèng rán
fān rán
gāng rán
chuàng rán
yǎn rán
fǔ rán
kuí rán
àn rán
lí rán
bó rán
yì rán
chì rán
tián rán
hōng rán
běn rán
shān rán
qiàn rán
yí rán
mèi rán
shuài rán
mǐn rán
yǎn rán
quán rán
tīng rán
zhěn rán
lèi rán
fān rán
miǎo rán
kuàng rán
chóu rán
ài rán
xù rán
chù rán
huò rán
xūn rán
chéng rán
hōng rán
niǎn rán
kuài rán
wǎng rán
dǒu rán
bìng rán
yà rán
liáo rán
xīn rán
tiǎn rán
wèi rán
piāo rán
zhōng rán
yì rán
chǐ rán
zhí rán
tóng rán
xiā rán
qī rán
xìn rán
xī rán
hào rán
gā rán
chēng rán
tǎng rán
yán rán
hōng rán
xí rán
míng rán
sà rán
yíng rán
hōng rán
réng rán
suān rán
xù rán
dūn rán
sǒng rán
huī rán
hōng rán
pī rán
zāo rán
máng rán
jù rán
zú rán
míng rán
pēng rán
bì rán
gǒu rán
mì rán
suī rán
pò rán
cóng rán
é rán
jié rán
dǒu rán
jié rán
duō rán
mù rán
nì rán
sì rán
dá rán
miù rán
lǐn rán
qiào rán
miàn rán
yì rán
cù rán
zá rán
piě rán
yān rán
dāng rán
cù rán
biǎn rán
xiū rán
shǐ rán
mào rán
qiào rán
jù rán
fǔ rán
jué rán
mò rán
huá rán
zhòng rán
qiè rán
jì rán
méng rán
tiǎn rán
shū rán
fèn rán
tà rán
wěn rán
lěi rán
wěi rán
yì rán
tū rán
áng rán
tōng rán
jiǎn rán
jìng rán
gài rán
pó rán
wǔ rán
luò rán
qún rán
xī rán
zhì rán
xī rán
màn rán
sù rán
áo rán
lóng rán
méng rán
qiú rán
chēng rán
tíng rán
juàn rán
ǒu rán
qù rán
qīn rán
huān rán
è rán
xiāo rán
máng rán
chěn rán
cuī rán
mò rán
nié rán
dú rán
áng rán
pàn rán
piāo rán
yì rán
xuàn rán
huǎng rán
cù rán
xuē rán
jǐn rán
yǎn rán
cháng rán
jìn rán
léi rán
áo rán
jù rán
pēng rán
chī rán
hōng rán
zhà rán
huī rán
jié rán
zhūn rán
léng rán
piào rán
qún rán
mì rán
huàng rán
pó rán
lè rán
yù rán
kǎn rán
piāo rán
fěi rán
lì rán
dòng rán
cè rán
yōu rán
xiǎo rán
è rán
tiān rán
huò rán
nì rán
máng rán
ǎn rán
yè rán
chuǎng rán
xuè rán
hū rán
è rán
fú rán
jiāo rán
wèi rán
què rán
tā rán
lì rán
mò rán
shěn rán
huā rán
huà rán
hú rán
lèng rán
huì rán
mèi rán
jiè rán
dàng rán
lěng rán
jiǎo rán
qū rán
pǐ rán
qiǎo rán
zào rán
què rán
yuè rán
xū rán
chuō rán
niǎn rán
qí rán
guǐ rán
cù rán
qiàn rán
jǐn rán
jiāo rán
qīng rán
chàng rán
huáng rán
kǎi rán
yì rán
fēn rán
xū rán
hùn rán
dāng rán
wēi rán
yú rán
pī rán
kuò rán
dān rán
jǐng rán
ài rán
yǐ rán
颓然tuí rán
1. 寂静;寂然。
英dejected; disappointed;2. 衰老的样子。
例颓然老矣。⒈ 和顺貌。
引《北史·文苑传·庾信》:“身长八尺,腰带十围,容止頽然,有过人者。”
《新唐书·回諲传》:“性静慎,勤总吏职,诸僚或出游, 諲独頽然据案,鉤视簿最, 翰益亲之。”
宋苏轼《保母杨氏墓志铭》:“年三十,始隶苏氏,頽然顺善也。”
⒉ 颓放不羁貌。
引《南史·贺琛传》:“琛了不酬答,神用頽然。”
宋何薳《春渚纪闻·琴趣》:“如孙登弹琴,頽然自得,风神超迈,若游六合之外者。”
《明史·文苑传二·唐寅》:“寅诗文,初尚才情,晚年頽然自放,谓后人知我不在此,论者伤之。”
陈田《明诗纪事丙籤·丁镛》:“凤仪耽诗,尤爱佳山水,生平多出宿山寺,栖託清旷,焚香对书,頽然自适。”
⒊ 坍塌貌。
引宋叶适《高夫人墓志铭》:“夫人已归,则废寺頽然。”
明蒋一葵《长安客话·卢植墓》:“涿境东南有汉卢植墓,土人呼为南臺。金王寂诗:‘ 南臺故址今頽然, 汉卢植墓疑相传。’”
⒋ 倒下貌。
引唐柳宗元《始得西山宴游记》:“引觴满酌,頽然就醉,不知日之入。”
宋梅尧臣《永叔赠酒》诗:“谁识我为我,宾主各頽然。”
清吴伟业《行路难》诗之十八:“不如饮一斗,頽然便就醉,执法在前无所畏。”
艾青《生命》诗:“它将鼓舞自己,直到颓然地倒下!”
⒌ 委靡不振貌。
引唐牛僧孺《玄怪录·张佐》:“忽觉两耳中有车马声,因頽然思寝。头纔至席,遂有小车朱轮青盖,驾赤犊出耳中。”
明文徵明《晏起》诗:“林下将迎寡,頽然万事捐。”
清龚自珍《纵难送曹生》:“为之,且左右顾视,踆踆而独往,其愀然悲也夫!其頽然退飞也夫!”
艾芜《人生哲学的一课》二:“门外初秋早上的阳光,抹在我颓然的脸上。”
⒍ 衰老貌。
引宋王安石《四皓》诗之二:“頽然此四老,上友千载魂。采芝商山中,一视汉与秦。”
清孙鼎臣《凌丰叔哀辞》:“纔四十,頽然如老翁。”
⒎ 糊涂无知貌。
引宋苏轼《东坡志林·论修养帖寄子由》:“而世之昧者,便将頽然无知,认作佛地。”
一本作“頺然”。 穨然:1.寂静;寂然。 明谭宗《归度庾岭》诗:“穨然下横浦,灯火乱樵渔。”
清魏源《默觚下·治篇十一》:“穨然者犹穨于下,林林总总犹日奔攘于侧。”
⒏ 衰老貌。
引清彭允初《<汪子文录>序》:“﹝汪子﹞顷屡困於乡举,髮秃,貌穨然老矣。”
乏力欲倒的样子。
颓(1)(动)坍塌。(2)(形)衰败。(3)(形)委靡。
然读音:rán然rán(1)(形)对;不错:不以为~。(2)(代)如此;这样;那样:不尽~|知其~;不知其所以~。(3)(连)〈书〉然而:事情虽小;~亦不可忽视。(4)副词或形容词后缀:忽~|突~|显~|欣~|飘飘~。〈古〉又同“燃”。