zhú líng
zhú jiàn
zhú dùn
zhú diàn
zhú fàng
zhú yǐng
zhú qì
zhú yì
zhú yī
zhú zhèn
zhú shí
zhú jù
zhú wén
zhú guān
zhú bǔ
zhú yāng
zhú bù
zhú gè
zhú qún
zhú bà
zhú jiǒng
zhú lì
zhú chèn
zhú qíng
zhú shèng
zhú rì
zhú ròu
zhú biàn
zhú ài
zhú shì
zhú chén
zhú zhú
zhú chù
zhú bēn
zhú kè
zhú shú
zhú qiān
zhú fū
zhú tù
zhú lè
zhú zhuī
zhú guān
zhú chì
zhú jìng
zhú lù
zhú zhēng
zhú qí
zhú duì
zhú nuó
zhú mò
zhú shì
zhú bìn
zhú lù
zhú jiàn
zhú běi
zhú mèng
shěn chì
jù chì
fèi chì
huī chì
tuì chì
fēi chì
zhú chì
jiàn chì
tuī chì
liú chì
póu chì
pái chì
hè chì
biǎn chì
gé chì
kǎo chì
bà chì
yuǎn chì
fàng chì
yān chì
tuò chì
juān chì
zhé chì
qiān chì
qì chì
bǐ chì
líng chì
qū chì
biàn chì
kāi chì
chì chì
jìn chì
qiào chì
nù chì
jié chì
bǐng chì
xuē chì
nì chì
xùn chì
cāi chì
lǔ chì
rǎng chì
dǐ chì
chōng chì
bìn chì
yán chì
dǐ chì
guǎng chì
pì chì
jī chì
zé chì
tòng chì
hē chì
qiǎn chì
shū chì
yì chì
qù chì
bó chì
shàn chì
hē chì
hù chì
qiǎn chì
gòu chì
jiǎn chì
lùn chì
shēn chì
qīn chì
miàn chì
tài chì
huī chì
chù chì
nǐ chì
cuàn chì
zhǐ chì
chōng chì
bī chì
⒈ 清代官吏处分的一种处理方式。官吏有过被斥责驱逐回籍不予使用。
引《六部成语注解·吏部》:“逐斥:不要此人做此官,退而去之。”
逐zhú(1)(动)追赶:~鹿|随波~流。(2)(动)驱逐:~客|~出。(3)(副)挨着(次序):~次|~个|~句|~年|~日|~条。
斥读音:chì斥chì(1)(动)责备:~责。(2)(动)使离开:~退|~逐。(3)〈书〉侦察:~骑|~候。(4)〈书〉斥卤。