nǚ fū
nǚ nán
nǚ zhēn
nǚ jūn
nǚ yāo
nǚ shì
nǚ yōu
nǚ yōng
nǚ dé
nǚ yù
nǚ shǐ
nǚ jiào
nǚ xué
nǚ gōng
nǚ quán
nǚ gōng
nǚ huā
nǚ liú
nǚ ér
nǚ wáng
nǚ xiōng
nǚ bàn
nǚ juàn
nǚ bì
nǚ niè
nǚ guó
nǚ wū
nǚ zhēn
nǚ bá
nǚ lè
nǚ zhēn
nǚ jiān
nǚ zhuāng
nǚ hù
nǚ dào
nǚ jiè
nǚ zhǔ
nǚ hái
nǚ luó
nǚ tóng
nǚ qiè
nǚ pú
nǚ qiáo
nǚ jué
nǚ yīng
nǚ quán
nǚ xū
nǚ měi
nǚ xu
nǚ niáng
nǚ bì
nǚ kuài
nǚ rèn
nǚ qū
nǚ ér
nǚ zhì
nǚ shén
nǚ dīng
nǚ yuán
nǚ qiáng
nǚ kè
nǚ jiǎo
nǚ niǎo
nǚ huáng
nǚ qián
nǚ shī
nǚ shì
nǚ bó
nǚ shǐ
nǚ jiā
nǚ chàng
nǚ tóu
nǚ lì
nǚ xiān
nǚ jì
nǚ chǒu
nǚ lǘ
nǚ jiāo
nǚ shù
nǚ kē
nǚ jiàng
nǚ yǒu
nǚ é
nǚ zhǎn
nǚ luó
nǚ náo
nǚ guān
nǚ wá
nǚ gōng
nǚ gǔ
nǚ shì
nǚ zhí
nǚ xū
nǚ sūn
nǚ chǒng
nǚ róng
nǚ sāng
nǚ zǐ
nǚ wā
nǚ sè
nǚ fāng
nǚ shēng
nǚ kǒu
nǚ gōng
nǚ xiá
nǚ zāi
nǚ láng
nǚ zhōng
nǚ pí
nǚ yǎn
nǚ xiù
nǚ hǎo
nǚ mèi
nǚ qí
nǚ xìng
nǚ yīn
nǚ láo
nǚ dì
nǚ yīng
nǚ biǎo
nǚ guān
nǚ xù
nǚ ren
nǚ niú
nǚ shì
nǚ zhí
nǚ jì
nǚ qī
nǚ jiàng
nǚ gōng
nǚ yōu
nǚ tú
nǚ líng
nǚ shēn
nǚ huá
nǚ jiǔ
nǚ yí
guāng bàn
péi bàn
xíng bàn
dǎng bàn
guǎn bàn
zéi bàn
xué bàn
jiē bàn
yóu bàn
děng bàn
jiǔ bàn
xiāng bàn
ěr bàn
shēn bàn
wǔ bàn
tóng bàn
diàn bàn
suí bàn
zuò bàn
chèn bàn
ōu bàn
táo bàn
jié bàn
wán bàn
péng bàn
tú bàn
jiān bàn
xián bàn
gēn bàn
lǚ bàn
gē bàn
huǒ bàn
hè bàn
juàn bàn
zuì bàn
yáng bàn
shī bàn
dào bàn
huǒ bàn
rén bàn
liáng bàn
jiù bàn
zuò bàn
hé bàn
bèi bàn
nǚ bàn
dài bàn
huǒ bàn
jiǎ bàn
lǚ bàn
yǐn bàn
táo bàn
wō bàn
dào bàn
dā bàn
chóu bàn
lǎo bàn
女伴nǚbàn
(1) 女性的[.好工具]同伴
英chaperon，chaperone;female panion⒈ 女性伴侣。
引唐孟浩然《庭橘》诗：“女伴争攀摘，摘窥碍叶深。”
明孟称舜《桃花人面》第二出：“笑将女伴携双手，闲向空庭看海棠。”
清蒲松龄《聊斋志异·绩女》：“若诸女伴，见亦无妨。”
茅盾《路》一：“他叹一口气，拿眼睛瞅着他的女伴。”
女性伴侣。
1. 女性，与“男”相对。古代以未婚的为“女”，已婚的为“妇”。现通称“妇女”：女人。女士。女流（含轻蔑意）。少（shào ）女。
2. 以女儿作为人的妻（旧读nǜ）。
3. 星名，二十八宿之一。亦称“婺女”、“须女”。
伴读音：bàn伴bàn(1)（名）（～儿）同伴：搭个～儿｜结～同行。(2)（动）陪伴；随同：～奏｜～唱｜～郎｜～娘。