nǚ jiǔ
nǚ luó
nǚ jiǎo
nǚ niǎo
nǚ jì
nǚ yǒu
nǚ hǎo
nǚ kuài
nǚ qī
nǚ fū
nǚ xu
nǚ biǎo
nǚ wū
nǚ shǐ
nǚ pí
nǚ tóu
nǚ niáng
nǚ qiáo
nǚ jiàng
nǚ sè
nǚ měi
nǚ zhuāng
nǚ nán
nǚ guó
nǚ zhēn
nǚ zhēn
nǚ chàng
nǚ juàn
nǚ lǘ
nǚ ren
nǚ shì
nǚ zhǔ
nǚ qí
nǚ sūn
nǚ quán
nǚ qū
nǚ qiáng
nǚ hái
nǚ xiān
nǚ qián
nǚ jiàng
nǚ yuán
nǚ jiè
nǚ gǔ
nǚ é
nǚ gōng
nǚ tóng
nǚ dīng
nǚ shì
nǚ dì
nǚ jiān
nǚ zhí
nǚ shēn
nǚ liú
nǚ shì
nǚ gōng
nǚ kè
nǚ jué
nǚ guān
nǚ jiāo
nǚ kē
nǚ wā
nǚ bá
nǚ jūn
nǚ yí
nǚ lè
nǚ shén
nǚ bì
nǚ bó
nǚ xìng
nǚ quán
nǚ yīng
nǚ xué
nǚ bì
nǚ xiōng
nǚ yù
nǚ náo
nǚ yāo
nǚ lì
nǚ xiù
nǚ zhì
nǚ zhǎn
nǚ zhēn
nǚ huá
nǚ chǒng
nǚ yōu
nǚ niè
nǚ dào
nǚ gōng
nǚ ér
nǚ rèn
nǚ pú
nǚ zāi
nǚ róng
nǚ yǎn
nǚ sāng
nǚ gōng
nǚ jì
nǚ yīn
nǚ yōng
nǚ zǐ
nǚ dé
nǚ mèi
nǚ guān
nǚ láng
nǚ tú
nǚ gōng
nǚ láo
nǚ shù
nǚ chǒu
nǚ yōu
nǚ qiè
nǚ xiá
nǚ zhí
nǚ niú
nǚ zhōng
nǚ luó
nǚ shī
nǚ jiā
nǚ shì
nǚ shēng
nǚ bàn
nǚ huáng
nǚ fāng
nǚ shǐ
nǚ xū
nǚ líng
nǚ jiào
nǚ yīng
nǚ xù
nǚ huā
nǚ wáng
nǚ ér
nǚ kǒu
nǚ xū
nǚ wá
nǚ hù
xiáng sāng
zǐ sāng
qióng sāng
dì sāng
fú sāng
cán sāng
wēi sāng
jī sāng
tián sāng
gēng sāng
bāo sāng
fú sāng
kū sāng
cāng sāng
bāo sāng
lì sāng
zǎi sāng
huáng sāng
nóng sāng
cūn sāng
gēng sāng
bó sāng
gōng sāng
jìng sāng
yì sāng
pǐ sāng
fú sāng
gōng sāng
tiāo sāng
wéi sāng
nǚ sāng
fú sāng
hóng sāng
zǐ sāng
qióng sāng
mò sāng
yǎn sāng
yí sāng
cǎi sāng
zhū sāng
zhè sāng
kōng sāng
gǔ sāng
lǔ sāng
chái sāng
lóu sāng
jiāo sāng
shān sāng
cháng sāng
⒈ 小桑树。
引《诗·豳风·七月》：“猗彼女桑。”
郑玄笺：“女桑，荑桑也。”
朱熹集传：“女桑，小桑也。”
汉枚乘《七发》：“女桑河柳，素叶紫茎。”
《尔雅·释木》：“女桑，桋桑。”
郭璞注：“今俗呼桑树小而条长者为女桑树。”
清王夫之《九昭》：“飘女桑之季叶兮，哀弱丧之便娟。”
1. 女性，与“男”相对。古代以未婚的为“女”，已婚的为“妇”。现通称“妇女”：女人。女士。女流（含轻蔑意）。少（shào ）女。
2. 以女儿作为人的妻（旧读nǜ）。
3. 星名，二十八宿之一。亦称“婺女”、“须女”。
桑读音：sāng桑sāng(1)（名）桑树；乔木；叶子是蚕的饲料；嫩枝的韧皮纤维可造纸；果穗可以吃；嫩枝、根的白皮、叶和果实均可入药。(2)（名）姓。