tú qiú
tú xíng
tú rén
tú sūn
tú jiǎ
tú yán
tú zòu
tú yōng
tú fù
tú cóng
tú shǒu
tú shǔ
tú jū
tú lǔ
tú hé
tú bīng
tú zhé
tú luǒ
tú láo
tú bù
tú zhǎng
tú fù
tú fū
tú è
tú wéi
tú nú
tú chéng
tú dān
tú guān
tú chǔ
tú shù
tú wèi
tú liú
tú hé
tú xiǎn
tú zuò
tú bàn
tú shí
tú shī
tú shè
tú gōng
tú dǎng
tú qǔ
tú tì
tú rán
tú bó
tú xíng
tú fù
tú zhòng
tú mǎ
tú dì
tú jì
tú liú
tú shī
tú gàng
tú xì
nǚ bàn
zuò bàn
jiān bàn
jié bàn
huǒ bàn
wō bàn
wǔ bàn
bèi bàn
lǎo bàn
dā bàn
chèn bàn
gēn bàn
yǐn bàn
dào bàn
gē bàn
péi bàn
dào bàn
ōu bàn
suí bàn
zéi bàn
děng bàn
lǚ bàn
diàn bàn
tú bàn
jiǔ bàn
xué bàn
huǒ bàn
yáng bàn
xiāng bàn
táo bàn
jiē bàn
zuò bàn
shī bàn
jiǎ bàn
chóu bàn
wán bàn
zuì bàn
liáng bàn
rén bàn
shēn bàn
hè bàn
táo bàn
hé bàn
jiù bàn
xián bàn
lǚ bàn
tóng bàn
huǒ bàn
yóu bàn
ěr bàn
guāng bàn
dǎng bàn
guǎn bàn
xíng bàn
dài bàn
péng bàn
juàn bàn
⒈ 同伙，伙伴。
引晋干宝《搜神记》卷二十：“隆僵仆无知，犬彷徨涕泣，走还舟，復反草中。徒伴怪之，随往，见隆闷絶，将归家。”
宋秦观《盗贼策中》：“杀併徒伴及告获它盗者降除其罪。”
《元典章·刑部十一·强窃盗》：“其徒伴有未获追，会有不切而不能完备者，如服审既定，赃验明白，理无可疑，亦听依上归结。”
徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。
伴读音：bàn伴bàn(1)（名）（～儿）同伴：搭个～儿｜结～同行。(2)（动）陪伴；随同：～奏｜～唱｜～郎｜～娘。