chěng bào
chěng jiàn
chěng shù
chěng jié
chěng lì
chěng mán
chěng hàn
chěng fēng
chěng jì
chěng yì
chěng qí
chěng xīng
chěng huò
chěng qiǎo
chěng fù
chěng yù
chěng xìng
chěng shī
chěng jùn
chěng bó
chěng mài
chěng jiǎo
chěng quán
chěng yāo
chěng zhì
chěng sī
chěng róng
chěng xíng
chěng qì
chěng biàn
chěng cí
chěng yù
chěng shèng
chěng wēi
chěng fǎ
chěng yì
chěng xióng
chěng yǒng
chěng jiān
chěng miào
chěng ruì
chěng gōng
chěng jiāo
chěng xuàn
chěng wán
chěng yì
chěng jué
chěng biàn
chěng guài
chěng cán
chěng wèi
chěng liǎn
chěng xīn
chěng nù
chěng yuàn
chěng nüè
chěng xué
chěng biàn
chěng zhì
chěng fāng
chěng cí
chěng jié
chěng cái
chěng yàn
chěng dú
chěng jiǔ
chěng shì
chěng xiōng
chěng xiǎng
chěng zuǐ
chěng fèn
chěng xiáng
chěng bǐ
chěng kuài
chěng sài
chěng lián
chěng qiáng
chěng mèi
chěng sì
chěng jì
chěng hán
chěng yìng
chěng lù
chěng cái
chěng zhuàng
chěng nòng
chěng xiōng
chěng néng
chěng bàn
chěng lì
chěng diāo
chěng è
chěng zòng
chěng luàn
cán fèn
kuì fèn
yǐn fèn
bēi fèn
chéng fèn
juàn fèn
jiā fèn
gǎn fèn
bào fèn
chóu fèn
qián fèn
bù fèn
huái fèn
xuān fèn
ā fèn
yuān fèn
chēn fèn
qiáo fèn
suì fèn
yuàn fèn
chǐ fèn
yí fèn
zhuī fèn
gāng fèn
fā fèn
fèn fèn
qì fèn
xīn fèn
chēn fèn
juān fèn
xián fèn
huì fèn
nù fèn
sì fèn
cāi fèn
mào fèn
biàn fèn
shēng fèn
jiāo fèn
jí fèn
jiāo fèn
yōu fèn
zào fèn
jī fèn
jī fèn
jī fèn
biǎn fèn
yú fèn
zhì fèn
mèn fèn
chěng fèn
sī fèn
⒈ 犹逞怒。
引《明史·王时中传》：“给事中刘世扬等言时中不当逞忿箝言官，帝乃切责时中。”
清林则徐《丁灿庭等两次京控案审明定拟折》：“汉人之逞忿於回者，莫甚於二十五年九月初二日之事，而回人之逞忿於汉者，前后併计，实亦厥罪惟均。”
《晏子春秋·问上八》“士武以疾忿，急以速竭” 张纯一校注：“士，学行优於细人者。亦唯持武力，率尔逞忿。”
逞chěng(1)（动）显示（才能；威风等）；夸耀。(2)（动）（坏主意）达到目的。(3)（动）纵容；放任。
忿读音：fèn忿fèn(1)同“愤”：～怒｜～恨｜～詈｜～恚。(2)见〔不忿〕、〔气不忿儿〕。