chěng fǎ
chěng huò
chěng lì
chěng xīn
chěng quán
chěng wēi
chěng cí
chěng lù
chěng è
chěng sì
chěng jì
chěng jué
chěng shī
chěng lián
chěng nù
chěng yì
chěng qiǎo
chěng jì
chěng néng
chěng qì
chěng jiǔ
chěng sī
chěng jié
chěng mài
chěng qiáng
chěng róng
chěng jiāo
chěng jié
chěng xióng
chěng sài
chěng zhì
chěng zòng
chěng hán
chěng xiáng
chěng dú
chěng bào
chěng gōng
chěng qí
chěng bǐ
chěng shì
chěng yāo
chěng cí
chěng jiàn
chěng wán
chěng fù
chěng yǒng
chěng yì
chěng diāo
chěng xíng
chěng luàn
chěng shèng
chěng yàn
chěng yù
chěng fèn
chěng hàn
chěng nüè
chěng fēng
chěng shù
chěng bàn
chěng zhuàng
chěng mèi
chěng nòng
chěng ruì
chěng xiōng
chěng jiān
chěng miào
chěng xìng
chěng cán
chěng xīng
chěng xiǎng
chěng bó
chěng fāng
chěng jùn
chěng liǎn
chěng xuàn
chěng lì
chěng yìng
chěng zhì
chěng yuàn
chěng jiǎo
chěng cái
chěng yù
chěng cái
chěng kuài
chěng mán
chěng wèi
chěng biàn
chěng yì
chěng xué
chěng guài
chěng zuǐ
chěng biàn
chěng xiōng
chěng biàn
qiǎn mán
liáo mán
liù mán
dòng mán
ào mán
bái mán
bū mán
wū mán
róng mán
biān mán
yú mán
yú mán
shī mán
fán mán
xī mán
bà mán
qiáng mán
shān mán
hèng mán
nǎi mán
chù mán
dōng mán
mián mán
miǎo mán
chěng mán
jīng mán
yě mán
dòng mán
yí mán
bā mán
nán mán
máng mán
xiōng mán
xiǎo mán
zhàng mán
bǎi mán
mín mán
cūn mán
máo mán
shuǎ mán
ā mán
shēng mán
diāo mán
fàng mán
tǔ mán
chǔ mán
⒈ 肆意蛮横。
引清薛福成《代李伯相致李署星使书》：“巴（德使巴兰德 ）使於洋货抽釐原委实未明晰，一味恃强逞蛮，无理取闹。”
《说岳全传》第三五回：“若一味逞蛮，恐你性命不保！”
逞chěng(1)（动）显示（才能；威风等）；夸耀。(2)（动）（坏主意）达到目的。(3)（动）纵容；放任。
蛮读音：mán蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。