guǒ ěr
guǒ jiè
guǒ chéng
guǒ guān
guǒ zhào
guǒ yì
guǒ pán
guǒ shí
guǒ ér
guǒ jiāo
guǒ miáo
guǒ zhōu
guǒ xiá
guǒ yì
guǒ gǔ
guǒ suí
guǒ gàn
guǒ shù
guǒ guā
guǒ jiù
guǒ fǔ
guǒ bào
guǒ shū
guǒ cuì
guǒ ǒu
guǒ rén
guǒ rú
guǒ suān
guǒ qiě
guǒ rén
guǒ wèi
guǒ suì
guǒ de
guǒ zhī
guǒ zhè
guǒ yì
guǒ bō
guǒ lǎo
guǒ cài
guǒ pí
guǒ zhī
guǒ lǜ
guǒ fǒu
guǒ chéng
guǒ tāo
guǒ lán
guǒ luó
guǒ zi
guǒ ruì
guǒ dá
guǒ bì
guǒ shí
guǒ jiāng
guǒ fù
guǒ guǒ
guǒ duàn
guǒ dǎng
guǒ lǐng
guǒ dòng
guǒ ěr
guǒ zhì
guǒ liè
guǒ lián
guǒ shì
guǒ zhī
guǒ luǒ
guǒ nóng
guǒ ruò
guǒ zhēn
guǒ huì
guǒ zhuō
guǒ shū
guǒ zào
guǒ de
guǒ hàn
guǒ shuāng
guǒ yàn
guǒ jiǔ
guǒ yuán
guǒ mù
guǒ zhí
guǒ zú
guǒ xíng
guǒ hé
guǒ yíng
guǒ ròu
guǒ qiē
guǒ pǐn
guǒ jiàng
guǒ bù
guǒ chá
guǒ jiàng
guǒ shàn
guǒ liú
guǒ hé
guǒ jué
guǒ mǎ
guǒ zhèng
guǒ bào
guǒ jìn
guǒ zhuàn
guǒ shí
guǒ gǎn
guǒ luǒ
guǒ jué
guǒ suí
guǒ rán
guǒ luǒ
guǒ táng
guǒ cǎi
guǒ yǒng
huái rén
hóng rén
kuān rén
tóng rén
ān rén
lì rén
guā rén
wēn rén
zhì rén
huáng rén
chún rén
guī rén
yǎn rén
dǎo rén
lián rén
xiū rén
dūn rén
hé rén
chéng rén
bái rén
yǎng rén
lǎn rén
dài rén
sān rén
tǐ rén
jī rén
chù rén
chún rén
mǐn rén
róu rén
zǎo rén
dà rén
xián rén
zhàng rén
má rén
sōng rén
táo rén
dāng rén
dǔ rén
pān rén
lóng rén
tóng rén
qiān rén
cí rén
shēng rén
huáng rén
zéi rén
shā rén
xìng rén
méi rén
bó rén
fǔ rén
chuí rén
bù rén
yǐ rén
lǚ rén
guǒ rén
qīn rén
mài rén
zhì rén
⒈ 果核或果壳最里面较软的部分。
引《金瓶梅词话》第十三回：“妇人又道了万福，又叫小丫鬟拿了一盏果仁泡茶来。”
果核中的仁子。
1.某些植物花落后含有种子的部分：～实。～品。～木。结～（ａ．结出果实；ｂ．事情的结局或成效）。
2.结局，与“因”相对：因～。成～。
3.坚决：～决。～断。
4.确实，真的：～真。如～。
5.充实，饱足：～腹。
6.姓。
仁读音：rén[ rén ]1. 一种道德范畴，指人与人相互友爱、互助、同情等：仁义（ａ．仁爱与正义；ｂ．通情达理，性格温顺，能为别人着想）。仁爱。仁政。仁人志士（仁爱有节操的人）。仁义礼智（儒家的伦理思想）。仁至义尽。一视同仁（同样看待，不分厚薄）。
2. 果核的最内部分或其他硬壳中可以吃的部分：核桃仁儿。
3. 姓。