zhào méng
fù méng
gōu méng
shù méng
jìn méng
luàn méng
lǜ méng
liú méng
kāi méng
zì méng
rǎn méng
gōu méng
qún méng
jiàn méng
yú méng
fáng méng
qū méng
mài méng
xié méng
zī méng
jiān méng
bīn méng
zhòng méng
nì méng
wèi méng
liáng méng
lí méng
chāo méng
xiōng méng
jiā méng
fú méng
méng méng
lí méng
rén méng
zuì méng
yí méng
qǐ méng
jiàn méng
cāng méng
biān méng
guǎ méng
fú méng
gēn méng
pín méng
萌生；发生。
《汉书·律历志上》：“故阳气施种於黄泉，孳萌万物。” 宋苏舜钦《太常博士宋仲达墓铭》：“ 同之郡将，不谨法度，其属悉媚莫敢言，君独以理折其衝，不能遂行，或先几絶其孳萌，以是事多沮逆少合。”
生长。