guǎ mìng
guǎ sǎo
guǎ tè
guǎ qiǎn
guǎ tú
guǎ jiāng
guǎ shòu
guǎ lǎo
guǎ jiāo
guǎ hè
guǎ lì
guǎ duàn
guǎ hé
guǎ nián
guǎ dǎng
guǎ shì
guǎ lǜ
guǎ wéi
guǎ bái
guǎ qù
guǎ yuē
guǎ yán
guǎ jiàn
guǎ ēn
guǎ ǒu
guǎ fāng
guǎ shěn
guǎ nè
guǎ zhù
guǎ zhuàng
guǎ fù
guǎ yú
guǎ huáng
guǎ qì
guǎ qiàn
guǎ àn
guǎ dàn
guǎ jiǔ
guǎ tài
guǎ xiá
guǎ fū
guǎ xiān
guǎ mò
guǎ shǎo
guǎ guò
guǎ mèi
guǎ lòu
guǎ néng
guǎ cù
guǎ liè
guǎ kè
guǎ méng
guǎ chóu
guǎ yíng
guǎ dàn
guǎ xìn
guǎ chén
guǎ huǐ
guǎ xué
guǎ bó
guǎ wén
guǎ yóu
guǎ mào
guǎ shí
guǎ yù
guǎ shuāng
guǎ gōng
guǎ chóu
guǎ fá
guǎ lǎo
guǎ lí
guǎ hé
guǎ qīng
guǎ hàn
guǎ là
guǎ huān
guǎ chéng
guǎ qī
guǎ shuāng
guǎ zhì
guǎ gū
guǎ ǒu
guǎ ruò
guǎ mín
guǎ mǔ
guǎ tóu
guǎ zǐ
guǎ jūn
guǎ cǎo
guǎ dé
guǎ xiōng
guǎ dàn
guǎ sè
guǎ lì
guǎ chù
guǎ wèi
guǎ là
guǎ qíng
guǎ fā
guǎ hú
guǎ dú
guǎ ài
guǎ yǔ
guǎ zhī
guǎ jū
guǎ chóu
guǎ fu
guǎ móu
guǎ rén
guǎ yuàn
guǎ lā
shù méng
wèi méng
cāng méng
jiān méng
liáng méng
qún méng
yú méng
gōu méng
rén méng
kāi méng
nì méng
yí méng
jiàn méng
luàn méng
fù méng
jiā méng
fáng méng
rǎn méng
xiōng méng
qū méng
zuì méng
lí méng
zì méng
lǜ méng
pín méng
méng méng
liú méng
gōu méng
chāo méng
biān méng
bīn méng
xié méng
zhòng méng
lí méng
mài méng
gēn méng
qǐ méng
zhào méng
zī méng
fú méng
fú méng
jìn méng
guǎ méng
jiàn méng
⒈ 犹小民。一说寡萌当作“宾萌”，“萌”借以为“氓”，“宾氓”类似今语所谓侨民。参阅高亨《商君书注译》。
引《商君书·徕民》：“彼土狭而民众，其宅参居而并处；其寡萌贾息，民上无通名，下无田宅，而恃姦务末作以处。”
朱师辙解诂：“寡，弱也。谓小民多从事商贾，以求利息。”
寡guǎ(1)（形）少；缺少（跟‘众、多’相对）：～欢｜沉默～言｜～不敌众｜孤陋～闻。(2)（形）淡而无味：清汤～水。(3)（形）妇女死了丈夫：守～｜～居。
萌读音：méng萌méng（动）萌芽：故态复～。萌méng古同“氓”（méng）。