jù lán
jù diǎn
jù jǔ
jù dòu
jù qún
gōu wǎng
jù jǐ
jù zhú
jù chú
jù bó
jù hào
jù zhǎo
jù zú
jù dù
jù liè
jù liú
jù lí
jù lèi
jù mài
jù jù
jù zhuī
gōu méng
jù xiàn
jù zhù
jù dāng
jù bǐng
jù jiě
jù gé
jù dòu
jù duàn
jù jì
jù shēn
jù gōng
jù jiǎn
jù jù
jù qǔ
jù guǎn
jù bāo
jù kǎo
jù jié
jù shì
jù xīng
jù tú
jù jī
jù diào
jù huì
jù dùn
jù zhōu
jù jǐ
jù gǔ
jù bó
jù yǎn
jù jīn
jù fǎ
gōu wàng
jù lǚ
jù suǒ
gōu wú
jù jì
jù jí
jù xíng
jù xiào
jù shéng
jù lǜ
jù huán
jù lán
jù lán
jù lú
jù wú
jù jué
jù jiù
gōu lí
jù zhǐ
jù lóng
jù zi
jù lián
jù chén
jù jué
guǎ méng
liáng méng
rén méng
shù méng
lǜ méng
cāng méng
zī méng
pín méng
zhào méng
gēn méng
jiàn méng
mài méng
fù méng
luàn méng
qǐ méng
gōu méng
jiā méng
fú méng
jiàn méng
gōu méng
liú méng
zì méng
xié méng
jìn méng
qū méng
zuì méng
fáng méng
xiōng méng
wèi méng
lí méng
qún méng
chāo méng
biān méng
méng méng
jiān méng
kāi méng
rǎn méng
yú méng
zhòng méng
lí méng
bīn méng
yí méng
nì méng
fú méng
⒈ 按，句亦作“勾”。按，句亦作“勾”。
引草木初生的嫩芽、幼苗。拳曲者称为“句”，有芒而直者称为“萌”，合称“句萌”。语本《礼记·月令》：“﹝季春之月﹞是月也，生气方盛，阳气发泄，句者毕出，萌者尽达，不可以内。”
郑玄注：“句，屈生者。芒而直曰萌。”
《淮南子·本经训》：“草木之句萌衔华戴实而死者，不可胜数。”
南朝宋鲍照《园葵赋》：“句萌欲伸，丛芽将放。”
清蒲松龄《聊斋志异·种梨》：“见有句萌出，渐大，俄成树，枝叶扶疏。”