méi hén
méi gǒu
méi shāo
méi shǐ
méi háo
méi pī
méi mao
méi yuè
méi yǔ
méi zhuàn
méi fǔ
méi mù
méi shān
méi jí
méi yǔ
méi fēng
méi wān
méi xuān
méi jí
méi léng
méi fēng
méi jié
méi cùn
méi tóu
méi jiǎo
méi jiān
méi xǔ
méi xián
méi dài
méi xīn
méi jiǎo
méi mén
méi chóng
méi wǔ
méi shì
méi gǒu
méi gōng
méi tóu
méi yè
méi zǐ
méi xū
méi é
méi àn
méi tú
méi wěi
méi quán
méi wǔ
méi jié
méi hūn
méi duān
méi xuě
méi shòu
méi miàn
méi jiān
méi liǔ
méi wǔ
méi yán
méi pǐ
méi pǔ
méi yǎn
méi lián
méi yàng
méi jiàng
méi yè
chù xū
xián xū
gòng xū
mì xū
qiú xū
qiú xū
shang xu
zī xū
lóng xū
mài xū
zhī xū
wù xū
dài xū
cháng xū
bù xū
liū xū
hú xū
jīng xū
dāng xū
lǚ xū
xù xū
mò xū
xiā xū
hé xū
shāo xū
guà xū
niǎn xū
níng xū
jìng xū
wèi xū
nà xū
gēn xū
bái xū
jūn xū
niǎn xū
guǎn xū
tóu xū
méi xū
méi xū
lài xū
chì xū
shì xū
wǎn xū
xiā xū
yú xū
zhǐ xū
nǚ xū
quán xū
wò xū
fēng xū
bì xū
sī xū
láng xū
bí xū
rú xū
fū xū
jí xū
méng xū
rán xū
biān xū
dǐ xū
fú xū
qiàn xū
wú xū
qiē xū
yǒu xū
huì xū
xiāng xū
zhí xū
huā xū
kē xū
chǔ xū
juǎn xū
⒈ 犹须眉。常借指男子。
引康有为《自题三十影象》诗：“犀顶龟文何肯相，雷光泡影认眉鬚。”
眉méi(1)（名）眉毛；生在眼眶上缘的毛。(2)（名）指书页上方空白的地方：书～｜～批。
须读音：xū[ xū ]1. 必得，应当：无须。莫须有。必须。务须。须要。
2. 等待，停留：须留（迟留，留待）。
3. 男人面上生的毛，胡子：须眉（男子的代称）。须生（传统戏剧角色名，即“老生”）。
4. 〔须臾〕片刻，一会儿。
5. 像胡须的东西：须根。触须。