méi xuě
méi jiǎo
méi háo
méi duān
méi pǔ
méi léng
méi xián
méi wān
méi quán
méi jiǎo
méi zǐ
méi xuān
méi hūn
méi miàn
méi shì
méi zhuàn
méi wǔ
méi tóu
méi shǐ
méi yè
méi lián
méi liǔ
méi mao
méi jí
méi pī
méi é
méi fǔ
méi cùn
méi hén
méi wǔ
méi gōng
méi yǎn
méi yán
méi jié
méi tóu
méi yǔ
méi xū
méi jiàng
méi fēng
méi gǒu
méi shāo
méi àn
méi xǔ
méi shòu
méi wěi
méi xīn
méi mén
méi gǒu
méi fēng
méi yè
méi yàng
méi dài
méi shān
méi chóng
méi jié
méi pǐ
méi jí
méi yǔ
méi jiān
méi wǔ
méi mù
méi jiān
méi tú
méi yuè
suō jiān
tún jiān
jiǎo jiān
chū jiān
zhēn jiān
zuǐ jiān
jiàn jiān
bí jiān
chūn jiān
hé jiān
ěr jiān
shí jiān
bī jiān
xié jiān
jī jiān
qīng jiān
chéng jiān
cù jiān
shā jiān
zhí jiān
xiāng jiān
yān jiān
yǎn jiān
máo jiān
liū jiān
yá jiān
gòng jiān
zhū jiān
shuāng jiān
dài jiān
qiā jiān
jiǎo jiān
zhǐ jiān
qiāo jiān
xīn jiān
gàng jiān
shuǎ jiān
yù jiān
bǐ jiān
bá jiān
xīn jiān
gū jiān
dǎ jiān
cuì jiān
méi jiān
cuán jiān
dǐng jiān
zǎo jiān
shān jiān
tuō jiān
mào jiān
眉尖méijiān
(1) 眉头
例她眉尖皱成一团，显然有心事英eyebrows⒈ 双眉附近处。
引宋张先《江城子》词：“夜厌厌，下重帘，曲屏斜烛，心事入眉尖。”
元王实甫《西厢记》第一本第二折：“听説罢心怀悒怏，把一天愁都撮在眉尖上。”
清纳兰性德《清平乐》词：“新恨暗随新月长，不辨眉尖心上。”
冰心《我们太太的客厅》：“对面一个椭圆形的镜框，正嵌着一个椭圆形的脸，横波入鬓，眉尖若蹙，使人一看到，就会想起‘长眉满镜愁’的诗句。”
⒉ 犹眼前，目前。
引宁调元《癸丑狱中作》诗序：“九州之内，商不安业，农不归耕，决专制之声闐于耳鼓，促瓜分之祸逼于眉尖。”
眉毛的前端。
如：「她这一整天总是紧蹙著眉尖，不知在烦什么？」
眉méi(1)（名）眉毛；生在眼眶上缘的毛。(2)（名）指书页上方空白的地方：书～｜～批。
尖读音：jiān尖jiān(1)（形）（基本义）末端细小；尖锐：把铅笔削～｜～下巴颏儿。(2)（形）声音高而细：～声～气｜～嗓子。(3)（形）（耳、目）灵敏：眼～｜耳朵～。(4)（动）使嗓音高而细：～着嗓子喊。(5)（名）（～儿）物体锐利的末端或细小的头儿：笔～儿｜针～儿｜刀～儿｜塔～。(6)（名）（～儿）出类拔萃的人或物品：～儿货｜姐妹三个里头数她是个～子。