bǐng fǎ
bǐng sù
bǐng fù
bǐng cuì
bǐng wèn
bǐng zī
bǐng qǐng
bǐng jiǎ
bǐng dān
bǐng jiān
bǐng chéng
bǐng shèng
bǐng xù
bǐng xìng
bǐng jù
bǐng shī
bǐng gǔ
bǐng gěi
bǐng yì
bǐng zhī
bǐng zī
bǐng zòu
bǐng tǐ
bǐng wén
bǐng xiù
bǐng fù
bǐng cì
bǐng fèng
bǐng cāo
bǐng tiē
bǐng dú
bǐng fù
bǐng xì
bǐng cái
bǐng líng
bǐng xiè
bǐng jiàn
bǐng ān
bǐng shí
bǐng huǒ
bǐng liào
bǐng yǎng
bǐng lǚ
bǐng cí
bǐng qiáng
bǐng wèi
bǐng gào
bǐng qì
bǐng dù
bǐng kòng
bǐng fēn
bǐng shēng
bǐng yǔ
bǐng tuō
bǐng shòu
bǐng mìng
bǐng shòu
bǐng huà
bǐng fù
bǐng yìng
bǐng lìng
bǐng bào
bǐng liáng
bǐng shuò
bǐng cí
bǐng táng
bǐng chéng
bǐng cóng
bǐng fú
bǐng suàn
bǐng xíng
bǐng fù
bǐng xué
bǐng dá
bǐng dài
bǐng shàn
bǐng zhì
bǐng míng
nài shòu
chī shòu
bǐng shòu
qíng shòu
yīng shòu
qǐng shòu
huā shòu
yōu shòu
xióng shòu
líng shòu
zāo shòu
tīng shòu
pán shòu
xīn shòu
bǎo shòu
shōu shòu
dà shòu
ěr shòu
xiǎng shòu
chù shòu
kǒu shòu
chuán shòu
shēn shòu
mào shòu
shòu shòu
yì shòu
dàn shòu
miàn shòu
qū shòu
cháng shòu
cí shòu
dān shòu
dāo shòu
fū shòu
chán shòu
nán shòu
zhī shòu
xuè shòu
bài shòu
yòu shòu
xiāo shòu
jīn shòu
huó shòu
rěn shòu
yōu shòu
hán shòu
mào shòu
bèi shòu
bèi shòu
lǐng shòu
hán shòu
lǐng shòu
gòu shòu
gǎn shòu
jiē shòu
jīng shòu
hǎo shòu
qíng shòu
shēng shòu
rèn shòu
dēng shòu
dān shòu
xī shòu
chéng shòu
shè shòu
jì shòu
xū shòu
nà shòu
wěn shòu
dǐng shòu
bǐ shòu
méng shòu
yíng shòu
áo shòu
ráo shòu
⒈ 亦作“禀受”。犹承受。旧常指受于自然的体性或气质。
引《淮南子·修务训》：“各有其自然之势，无稟受於外。”
汉王充《论衡·气寿》：“非天有长短之命，而人各有稟受也。”
唐韩愈《秋怀》诗之二：“运行无穷期，稟受气苦异。”
金王若虚《臣事实辨》：“浩问刘惔，自然无心於禀受，何为善人少恶人多？”
明沉德符《野获编·吏部二·士大夫癖性》：“盖好尚悬絶，各出稟受，何必尽同。”
承受。
禀bǐng(1)（动）〈书〉禀报；禀出（向上级首长报告事情）。(2)（名）（～儿）旧时禀报的文件。(3)（动）承受：～报｜～告｜～帖｜～白。
受读音：shòu受shòu(1)（动）本义：接受：接受(2)（动）遭受：～灾。(3)（动）忍受；禁受：～不了。(4)（动）〈方〉适合：～吃（吃着有味）｜～听（听着入耳）。