tián kè
tián jī
tián chǎn
tián zǐ
tián dòng
tián léng
tián tǎng
tián dào
tián zū
tián hù
tián jiā
tián zhuāng
tián zhě
tián nóng
tián chǎng
tián shǐ
tián é
tián mù
tián kǎn
tián lù
tián jié
tián cè
tián biǎo
tián miáo
tián jù
tián gē
tián bèi
tián qì
tián jìng
tián pō
tián gěng
tián hé
tián diàn
tián sǒu
tián jià
tián xù
tián jiǎo
tián jī
tián qī
tián qīng
tián lián
tián jǐng
tián zǔ
tián tóu
tián yě
tián mǎ
tián zhì
tián fú
tián cǎi
tián shì
tián dì
tián lái
tián shēng
tián tián
tián nú
tián chàng
tián shén
tián yáng
tián zhǒng
tián gěng
tián sòng
tián mò
tián sài
tián lǘ
tián píng
tián lǐ
tián lú
tián rén
tián méng
tián jiè
tián bàng
tián fū
tián lǒng
tián huáng
tián chǎn
tián diǎn
tián miàn
tián kē
tián wēng
tián jí
tián huò
tián gōng
tián huì
tián lǐn
tián sāng
tián bīng
tián gāo
tián kēng
tián liè
tián huò
tián pàn
tián yī
tián jiān
tián yuán
tián jǐng
tián chéng
tián cái
tián shǒu
tián zhái
tián jùn
tián gōng
tián zhì
tián lòu
tián fāng
tián lǒng
tián kè
tián fǎ
tián fù
tián máng
tián dān
tián zé
tián yě
tián lǜ
tián yì
tián gāo
tián zhì
tián fǔ
tián zé
tián dàng
tián shè
tián cán
tián qí
tián fù
tián jīng
tián chē
tián fàn
tián niú
tián dēng
tián juān
tián bā
tián shí
tián cáo
tián guān
tián láng
tián lù
tián chéng
tián chún
tián mǔ
tián zhì
tián zhì
tián jìng
tián àn
tián sè
tián shǐ
tián gōng
tián yuán
tián yīng
tián pǔ
tián yuè
tián zhōng
tián bèi
tián jī
tián dòu
tián máo
tián fú
tián luó
tián chóu
tián shòu
tián bēi
tián máo
zǐ sāng
gōng sāng
gōng sāng
shān sāng
gēng sāng
qióng sāng
cǎi sāng
cūn sāng
tiāo sāng
dì sāng
nóng sāng
hóng sāng
chái sāng
cāng sāng
fú sāng
cán sāng
bāo sāng
gēng sāng
wēi sāng
zhè sāng
huáng sāng
fú sāng
tián sāng
nǚ sāng
qióng sāng
jī sāng
wéi sāng
fú sāng
bāo sāng
kū sāng
yí sāng
mò sāng
gǔ sāng
cháng sāng
yì sāng
lì sāng
lóu sāng
fú sāng
bó sāng
zǎi sāng
yǎn sāng
zhū sāng
lǔ sāng
jìng sāng
jiāo sāng
kōng sāng
pǐ sāng
zǐ sāng
xiáng sāng
⒈ 种田和养蚕。泛指农事。
引《后汉书·循吏传·仇览》：“其剽轻游恣者，皆役以田桑，严设科罚。”
《三国志·吴志·孙休传》：“田桑已至，不可后时。”
晋陶潜《杂诗》之七：“代耕非本望，所业在田桑。”
⒉ 在田园中栽种整齐的桑树，与散种的“树桑”相对。
引清刘书年《刘贵阳说经残稿·沂水桑麻话》：“近日山阳桲欏树几伐尽，育蚕者甚少，亦间有种桑者，惟不知种植之法，只有树桑，并无田桑。”
清刘书年《刘贵阳说经残稿·沂水桑麻话》：“予以南方田桑之法告之，其父老甚喜。”
田tián(1)姓：～老头｜老～头。(2)（名）田猎：田径赛。(3)（名）田地：～埂｜～野。
桑读音：sāng桑sāng(1)（名）桑树；乔木；叶子是蚕的饲料；嫩枝的韧皮纤维可造纸；果穗可以吃；嫩枝、根的白皮、叶和果实均可入药。(2)（名）姓。