wéi sōng
wéi shāo
wéi quán
wéi zhí
wéi fān
wéi jí
wéi xīng
wéi xì
wéi hù
wéi cuò
wéi chí
wéi jié
wéi gǔ
wéi xīn
wéi jí
wéi sāng
wéi chū
wéi zú
wéi wén
wéi shí
wéi hàn
wéi xī
wéi wěn
wéi wèi
wéi xióng
wéi dǒu
wéi yáng
wéi yǔ
wéi kuāng
wéi tí
wéi mó
wéi jiān
wéi xiū
wéi zī
wéi nà
wéi chéng
wéi wǎn
wéi gāng
zǐ sāng
tián sāng
yǎn sāng
cūn sāng
fú sāng
kōng sāng
gēng sāng
zǐ sāng
cāng sāng
chái sāng
cán sāng
cháng sāng
cǎi sāng
gǔ sāng
qióng sāng
fú sāng
dì sāng
gēng sāng
pǐ sāng
jìng sāng
shān sāng
huáng sāng
xiáng sāng
tiāo sāng
mò sāng
wéi sāng
bāo sāng
zǎi sāng
wēi sāng
nóng sāng
hóng sāng
nǚ sāng
gōng sāng
bāo sāng
jiāo sāng
kū sāng
zhè sāng
gōng sāng
qióng sāng
lǔ sāng
yì sāng
jī sāng
lì sāng
yí sāng
fú sāng
fú sāng
bó sāng
zhū sāng
lóu sāng
⒈ 后以“维桑”指代故乡。
引《诗·小雅·小弁》：“维桑与梓，必恭敬止。”
毛传：“父之所树，己尚不敢不恭敬。”
晋陆云《岁暮赋》：“处孝敬於神丘兮，结祗慕於惟桑。瞻山川而物存兮，思六亲而人亡。”
唐骆宾王《秋夜送阎五还润州》诗序：“阎五官言返维桑，修途指金陵之地； 李六郎交深投漆，开筵浮白玉之樽。”
宋王禹偁《投柴殿院》诗：“白公是前政， 鲁望有维桑。”
清钱曾《湘灵先生移居》诗：“甲子迁讹昔梦中，维桑回首又春风。”
维wéi(1)（名）本义：系物的大绳。(2)（连）连接：～系｜纤～。(3)（动）保持；保全：～持｜～护。
桑读音：sāng桑sāng(1)（名）桑树；乔木；叶子是蚕的饲料；嫩枝的韧皮纤维可造纸；果穗可以吃；嫩枝、根的白皮、叶和果实均可入药。(2)（名）姓。