hán chǔ
hán shōu
hán zuǐ
hán hèn
hán yòu
hán chóu
hán huá
hán zhēn
hán bèi
hán shuǐ
hán xù
hán xiù
hán móu
hán yuàn
hán xiū
hán xūn
hán tīng
hán táo
hán jīng
hán jiāo
hán yù
hán chù
hán gāo
hán āi
hán yì
hán qī
hán niǎo
hán è
hán qíng
hán tàn
hán rǔ
hán shǔn
hán sī
hán hóng
hán yù
hán xiāng
hán nù
hán liǎn
hán gài
hán huā
hán shuāng
hán yùn
hán yùn
hán xīn
hán jǐng
hán zì
hán chēng
hán gěng
hán hún
hán hé
hán chuàng
hán shā
hán liǎn
hán bǔ
hán pā
hán hu
hán zhāng
hán chǐ
hán lì
hán cáng
hán guāng
hán yān
hán dài
hán lèi
hán yí
hán hóng
hán kòu
hán kuà
hán cǔn
hán shì
hán hóng
hán lèi
hán fèn
hán tì
hán tāi
hán huái
hán cí
hán hán
hán léi
hán cái
hán xù
hán yì
hán sù
hán tǔ
hán hú
hán yǎng
hán dú
hán gē
hán nà
hán wū
hán shēng
hán dòng
hán tí
hán róng
hán dé
hán fàn
hán rěn
hán zhēn
hán shāng
hán suì
hán fù
hán fēng
hán yùn
hán cuì
hán dào
hán xiào
hán jiāng
hán wèi
hán liàng
hán yù
hán xiào
hán xūn
hán suān
hán xuè
hán yùn
hán zhū
hán yí
hán gòu
hán yuān
hán zhāng
hán líng
hán yān
hán róng
hán yīng
hán lì
hán yǒng
hán shí
hán gòu
hán tài
hán pín
hán xiāo
hán wén
hán chūn
hán lù
hán hū
hán hùn
hán qì
hán bǐ
hán yǒu
hán bēi
hán yuán
hán dì
hán xū
hán chēn
hán pín
hán hóng
hán liàn
hán bò
hán yuān
hán yǐng
hán háo
hán jiáo
hán jū
hán lì
hán bāo
hán zī
⒈ 古丧礼，以珠玉纳死者口中曰“含”，以衣衾赠死者曰“襚”。
引《周礼·天官·小宰》：“受其含襚币玉之事。”
郑玄注：“口实曰含，衣服曰襚。”
《礼记·杂记下》：“诸侯使人弔，其次含、襚、賵、临，皆同日而毕事者也。”
唐刘禹锡《故荆南节度推官董府君墓志》：“自含襚至於卜竁，皆仁人之賻焉。”
宋高承《事物纪原·吉凶典制·含襚》：“凡始死，以珠玉实口中曰含，以衣衾赠死者曰襚。襚，即今俗谓搭衣架是也。”
清无名氏《帝城花祥·韵香传》：“及其卒也，敛手足形，几不能备含襚。”
含hán(1)（动）东西放在嘴里；不咽下也不吐出：～一口水｜～着青果。(2)（动）藏在里面；包含：～着眼泪｜这种梨～的水分很多。(3)（动）带有某种意思、情感等；不完全表露出来：～怒｜～羞｜～笑。
襚读音：suì1.赠给死者衣物：“楚人使公亲～。”
2.指向活人赠送衣物。
3.古代贯穿佩玉的丝织绶带。