hán táo
hán guāng
hán yuán
hán dì
hán gāo
hán xù
hán dài
hán qì
hán chēn
hán lèi
hán jiáo
hán yù
hán bāo
hán sī
hán chù
hán yuān
hán wū
hán jiāng
hán zhāng
hán xūn
hán gěng
hán liàng
hán yuàn
hán huá
hán xiào
hán shí
hán fù
hán bǔ
hán yí
hán cǔn
hán róng
hán cái
hán suì
hán tǔ
hán xūn
hán lì
hán shǔn
hán kuà
hán huái
hán hóng
hán jū
hán yuān
hán rǔ
hán lèi
hán yùn
hán hé
hán gài
hán gòu
hán hū
hán yì
hán tàn
hán hóng
hán hún
hán jǐng
hán tīng
hán bèi
hán fàn
hán fèn
hán háo
hán tí
hán è
hán gē
hán fēng
hán yùn
hán liàn
hán qī
hán tāi
hán hú
hán yùn
hán zhū
hán lì
hán yǒng
hán hóng
hán hán
hán bēi
hán liǎn
hán tài
hán xuè
hán shēng
hán dào
hán cáng
hán xiāo
hán bò
hán yǐng
hán chuàng
hán pín
hán chǐ
hán liǎn
hán zuǐ
hán qíng
hán zhāng
hán yí
hán xiū
hán dú
hán shā
hán yān
hán zhēn
hán yù
hán niǎo
hán shōu
hán xiào
hán tì
hán róng
hán rěn
hán pín
hán yùn
hán móu
hán hùn
hán yù
hán zhēn
hán xù
hán lù
hán āi
hán zì
hán shì
hán cí
hán chǔ
hán léi
hán nà
hán yǒu
hán shuǐ
hán dé
hán cuì
hán lì
hán nù
hán hèn
hán xīn
hán líng
hán shuāng
hán yīng
hán zī
hán xiāng
hán xū
hán jīng
hán yǎng
hán dòng
hán sù
hán suān
hán pā
hán chēng
hán jiāo
hán chūn
hán yòu
hán wén
hán yān
hán yì
hán hóng
hán kòu
hán chóu
hán xiù
hán shāng
hán hu
hán wèi
hán gòu
hán huā
hán bǐ
qǐ tài
shén tài
biāo tài
qí tài
hān tài
hào tài
jiān tài
gǒu tài
biǎo tài
shì tài
zhòng tài
biàn tài
ài tài
héng tài
gù tài
jìng tài
shì tài
bǎi tài
tǐ tài
kuáng tài
jiāo tài
guǐ tài
jī tài
níng tài
shēng tài
yóu tài
wǔ tài
bìng tài
hán tài
jí tài
yàn tài
jiù tài
jī tài
jiǔ tài
miào tài
qíng tài
guǎ tài
shì tài
bù tài
chǒu tài
róu tài
cháng tài
zuò tài
zuì tài
xíng tài
gù tài
mèi tài
yǒu tài
shuì tài
zī tài
yè tài
fù tai
xí tài
liǔ tài
zhēn tài
fēng tài
wěi tài
xiū tài
zhuàng tài
xīn tài
dùn tài
yì tài
lǎo tài
shī tài
jiāo tài
zǔ tài
chán tài
làng tài
yè tài
xiàng tài
běn tài
chūn tài
shì tài
jiāo tài
liǎn tài
xiào tài
dòng tài
fěn tài
yì tài
chuò tài
suān tài
yì tài
jiǒng tài
diào tài
shuǐ tài
hān tài
ào tài
zhǐ tài
⒈ 带着美好的姿态。
引南朝陈后主《玉树后庭花》诗:“映户凝娇乍不进,出帷含态笑相迎。”
宋王庭珪《二月二日出郊》诗:“天忽作晴山捲幔,云犹含态石披衣。”
含hán(1)(动)东西放在嘴里;不咽下也不吐出:~一口水|~着青果。(2)(动)藏在里面;包含:~着眼泪|这种梨~的水分很多。(3)(动)带有某种意思、情感等;不完全表露出来:~怒|~羞|~笑。
态读音:tài态(1)(名)本义:形状;状态:形状;状态(2)(名)一种语法状态:主动~|被动~。