hán chēn
hán nà
hán dé
hán sī
hán hóng
hán hé
hán zì
hán hèn
hán rěn
hán yīng
hán bǐ
hán hóng
hán fàn
hán shā
hán xiù
hán xiào
hán xūn
hán hū
hán cáng
hán yuān
hán dài
hán táo
hán chǔ
hán liǎn
hán pín
hán pín
hán tǔ
hán yù
hán léi
hán suān
hán yǒu
hán tì
hán xiū
hán shuǐ
hán tāi
hán nù
hán yān
hán móu
hán liàng
hán zhēn
hán dòng
hán cí
hán cái
hán yí
hán lèi
hán yùn
hán yùn
hán bǔ
hán dì
hán qī
hán hóng
hán bò
hán yǎng
hán qíng
hán è
hán pā
hán liàn
hán hán
hán yù
hán kuà
hán fù
hán gòu
hán yì
hán jǐng
hán jiāo
hán shì
hán tí
hán shǔn
hán yí
hán huái
hán tīng
hán chuàng
hán gē
hán shōu
hán wèi
hán tài
hán lèi
hán wū
hán shēng
hán suì
hán háo
hán lì
hán jīng
hán qì
hán chǐ
hán zhēn
hán xiāo
hán lì
hán wén
hán zī
hán yùn
hán jiāng
hán dào
hán hún
hán zhū
hán rǔ
hán xù
hán chūn
hán xiào
hán huā
hán bēi
hán yuán
hán bāo
hán hu
hán shāng
hán liǎn
hán yān
hán huá
hán bèi
hán yuān
hán chēng
hán shuāng
hán lì
hán zuǐ
hán hùn
hán hú
hán róng
hán líng
hán xuè
hán gài
hán gòu
hán kòu
hán cǔn
hán cuì
hán tàn
hán yòu
hán yǐng
hán sù
hán yǒng
hán āi
hán yì
hán fèn
hán xīn
hán jū
hán fēng
hán dú
hán shí
hán yù
hán róng
hán niǎo
hán yùn
hán yuàn
hán gěng
hán xiāng
hán jiáo
hán xūn
hán lù
hán xū
hán xù
hán chóu
hán guāng
hán zhāng
hán gāo
hán chù
hán zhāng
hán hóng
带着生气或(好工具.)责怪的神情。
⒈ 带着生气或责怪的神情。
引《三国演义》第五五回:“正是:两番弄巧翻成拙,此日含嗔却带羞。”
茅盾《有志者》一:“她又回头朝她丈夫看了一眼,象是含嗔又象是安慰,轻声说:‘何苦呢!’”
含hán(1)(动)东西放在嘴里;不咽下也不吐出:~一口水|~着青果。(2)(动)藏在里面;包含:~着眼泪|这种梨~的水分很多。(3)(动)带有某种意思、情感等;不完全表露出来:~怒|~羞|~笑。
嗔读音:chēn嗔chēn(1)(形)怒、生气。(2)(形)对人不满;生人家的气;怪罪:~怪|~怒。