hán yuān
hán niǎo
hán xiào
hán hóng
hán gē
hán líng
hán jǐng
hán chóu
hán lù
hán tǔ
hán liǎn
hán zì
hán zhū
hán jiāng
hán jiáo
hán róng
hán yīng
hán jū
hán gòu
hán cǔn
hán chūn
hán lì
hán qī
hán liàn
hán móu
hán tì
hán chǔ
hán gěng
hán liǎn
hán chù
hán nà
hán shuāng
hán fēng
hán guāng
hán nù
hán cáng
hán fàn
hán xiù
hán yǎng
hán wū
hán hùn
hán shí
hán shǔn
hán dào
hán hū
hán xūn
hán dì
hán yuān
hán yuàn
hán suì
hán hú
hán yòu
hán zhēn
hán hóng
hán zhāng
hán yuán
hán dú
hán zhāng
hán tàn
hán xù
hán yān
hán yùn
hán xiū
hán hèn
hán wèi
hán liàng
hán zhēn
hán fù
hán zuǐ
hán bò
hán qì
hán hu
hán shā
hán yì
hán jiāo
hán yān
hán hún
hán yùn
hán sù
hán yù
hán yùn
hán yì
hán tīng
hán xū
hán xiào
hán rěn
hán yǒng
hán yǐng
hán xiāng
hán gài
hán chēng
hán dé
hán yí
hán tài
hán xuè
hán wén
hán è
hán fèn
hán hán
hán xù
hán gāo
hán yù
hán bèi
hán suān
hán shì
hán dài
hán tāi
hán lì
hán xīn
hán táo
hán qíng
hán āi
hán gòu
hán yùn
hán yù
hán cí
hán sī
hán pín
hán yí
hán shēng
hán lèi
hán bǔ
hán huā
hán huái
hán kuà
hán lì
hán xūn
hán háo
hán shuǐ
hán tí
hán léi
hán shāng
hán dòng
hán cuì
hán hóng
hán jīng
hán lèi
hán pā
hán pín
hán cái
hán yǒu
hán kòu
hán chuàng
hán zī
hán bāo
hán bǐ
hán róng
hán shōu
hán xiāo
hán bēi
hán huá
hán rǔ
hán chēn
hán hóng
hán chǐ
hán hé
⒈ 衔在口中咀嚼。比喻品味。
引《梁书·昭明太子统传》:“沉吟典礼,优游方册,饜飫膏腴,含咀肴核。”
《梁书·王筠传》:“昔时幼壮,颇爱斯文,含咀之间,倐焉疲暮。”
清陈田《明诗纪事丙籤·李东阳》:“《列朝诗集》:[ 文正 ]( 李东阳 )含咀宫商,以纳和雅。”
含hán(1)(动)东西放在嘴里;不咽下也不吐出:~一口水|~着青果。(2)(动)藏在里面;包含:~着眼泪|这种梨~的水分很多。(3)(动)带有某种意思、情感等;不完全表露出来:~怒|~羞|~笑。
咀读音:jǔ,zuǐ[ zuǐ ]1. 同“嘴”。