hán zhāng
hán liǎn
hán rǔ
hán lì
hán chù
hán tài
hán móu
hán nà
hán jīng
hán yù
hán hú
hán bāo
hán tǔ
hán yuán
hán shēng
hán lì
hán gē
hán háo
hán xiù
hán hóng
hán chēng
hán zuǐ
hán shǔn
hán yuàn
hán liǎn
hán cái
hán shā
hán bǔ
hán xū
hán yì
hán gāo
hán rěn
hán xūn
hán xù
hán yǐng
hán yòu
hán xiào
hán shuǐ
hán shí
hán yù
hán hu
hán xiào
hán xuè
hán hán
hán lù
hán chuàng
hán tí
hán fēng
hán pín
hán zī
hán cí
hán yì
hán è
hán hóng
hán yùn
hán yān
hán zhū
hán hèn
hán jiāo
hán huái
hán fàn
hán zì
hán táo
hán liàng
hán suān
hán yuān
hán yuān
hán qíng
hán āi
hán lèi
hán pā
hán kòu
hán cáng
hán suì
hán hóng
hán yù
hán yān
hán wén
hán xù
hán dì
hán fù
hán zhāng
hán jiáo
hán pín
hán léi
hán zhēn
hán xīn
hán dú
hán chǐ
hán chóu
hán shì
hán yùn
hán wèi
hán hún
hán gěng
hán bēi
hán chǔ
hán dài
hán bèi
hán tì
hán qī
hán shāng
hán liàn
hán cǔn
hán niǎo
hán xiāng
hán huá
hán sī
hán dào
hán jǐng
hán yí
hán cuì
hán tàn
hán hùn
hán hū
hán huā
hán qì
hán yùn
hán bò
hán xiū
hán tāi
hán yí
hán tīng
hán róng
hán chūn
hán líng
hán hé
hán hóng
hán dòng
hán jū
hán gài
hán sù
hán shuāng
hán wū
hán guāng
hán yǎng
hán yīng
hán shōu
hán lèi
hán chēn
hán yǒng
hán lì
hán fèn
hán dé
hán yùn
hán nù
hán róng
hán yǒu
hán xūn
hán bǐ
hán gòu
hán zhēn
hán kuà
hán gòu
hán xiāo
hán jiāng
含殓hànliàn
(1) 古时将珠宝放于死者口中含之入棺，后以此泛称入殓
例含殓安葬，诸事妥贴英put a(dead) body into a coffin另见hán
⒈ 亦作“含敛”。亦作“含歛”。古代丧礼，纳珠玉米贝等于死者口中，并易衣衾，然后放入棺中，曰“含殮”。
引《新唐书·卓行传·权皋》：“謩为尽哀，自含敛之。”
明李东阳《清明前一日谒见宜人旧垅有述》诗：“浮生过眼烟云外，旧事伤心含歛中。”
清周亮工《送王庭一入楚序》：“予今年五十，虽倖存而两亲见背，不及含殮。”
《老残游记》第五回：“吴氏将于朝栋尸首领回，亲视含殮，换了孝服。”
含，含玉于口；殓，入殓，纳死者于棺。含殓指将珠玉放入死者口中后将其下葬。
含hán(1)（动）东西放在嘴里；不咽下也不吐出：～一口水｜～着青果。(2)（动）藏在里面；包含：～着眼泪｜这种梨～的水分很多。(3)（动）带有某种意思、情感等；不完全表露出来：～怒｜～羞｜～笑。
殓读音：liàn殓liàn（动）把死人装进棺材：入～。