kū là
kū kè
kū fǔ
kū jiāng
kū yàn
kū wěn
kū zào
kū rǎng
kū lǜ
kū shuǐ
kū cuì
kū lí
kū qì
kū shì
kū yìng
kū yè
kū bào
kū qióng
kū shēn
kū shuāng
kū liǎo
kū sǔn
kū lián
kū gāi
kū róng
kū qú
kū cuì
kū huáng
kū cǎo
kū shī
kū liǔ
kū chái
kū jīng
kū rùn
kū zhé
kū gěng
kū jǐng
kū lín
kū gé
kū chéng
kū léi
kū cuì
kū mù
kū qiàn
kū chán
kū tóng
kū liè
kū yú
kū bì
kū sēng
kū jiàn
kū zhǒng
kū yún
kū lóu
kū chù
kū diāo
kū gǎo
kū hán
kū xián
kū jiān
kū hé
kū gēn
kū yè
kū tíng
kū wěi
kū lí
kū xíng
kū zhā
kū háo
kū làn
kū yǔn
kū guī
kū gǎo
kū zhái
kū wǎn
kū qí
kū miáo
kū yú
kū pú
kū sāng
kū xiǔ
kū fèi
kū yí
kū gēng
kū zhān
kū lì
kū chá
kū dàn
kū bǐng
kū péng
kū mài
kū cī
kū sōng
kū jìng
kū lòu
kū bō
kū cuì
kū jiāo
kū màn
kū yǎ
kū kōng
kū hóu
kū niè
kū suǒ
kū sè
kū zhī
kū niè
kū kě
kū xuě
kū hào
kū fán
kū hàn
kū yuán
kū hé
kū cháng
kū zì
kū yán
kū shǒu
kū wú
kū piān
kū zì
kū yín
kū zhù
kū shòu
kū fēng
kū miè
kū guǎng
kū jìng
kū bǐ
kū jiǎ
kū chí
kū àn
kū téng
kū shāng
kū píng
kū pí
kū zhū
kū kē
kū quán
kū qú
kū chán
kū qiāng
kū cháng
kū lí
kū luán
kū gǔ
kū lín
kū bài
kū zé
kū qián
kū sè
kū fèi
kū shù
kū huǐ
kū kè
kū xīn
kū dí
kū lóng
kū yú
kū jí
kū jiǒng
kū shēng
kū fēng
kū yǎn
kū là
kū gǎo
kū jì
kū yáng
kū cóng
kū jié
kū shǒu
kū tuò
kū chén
kū zhú
kū wěi
kū pò
kū niān
kū qióng
kū sì
kū luò
kū hè
kū xiào
kū hé
kū lú
kū shé
kū tiáo
kū mí
kū huā
kū lèi
kū sǐ
bō hé
chū hé
suǒ hé
káng hé
jīn hé
dān hè
pú hé
juàn hé
shē hé
jì hé
jì hé
bì hé
zǐ hé
qǔ hé
zhēn hé
hán hé
qīng hé
wéi hè
rǔ hé
kuì hé
juàn hé
yù hé
shì hè
bō hé
kuì hé
bó hé
diàn hè
kū hé
yín hé
yī hé
jiān hé
gǎn hè
qìng hé
cán hé
fù hè
zài hè
xiāng hé
xiè hé
bò he
xián hé
kè hè
zǎi hé
yǎng hé
diàn hé
chéng hé
yù hé
ǒu hé
bài hé
xí hé
zhòng hè
mù hé
tóng hé
yáng hé
zhàn hé
qīng hé
fēng hé
⒈ 指枯萎的荷叶。
引唐李商隐《宿骆氏亭寄怀崔雍崔衮》诗：“秋阴不散霜飞晚，留得枯荷听雨声。”
宋梅尧臣《河南张应之东斋》诗：“至今寒窗风，静送枯荷雨。”
明刘基《郁离子·枯荷履雪》：“郁离子见披枯荷而履雪者，惻然而悲，涓然而泣之沾其袖。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
荷读音：hé,hè[ hé ]荷花。参见“莲”