tóng jīn
tóng cuàn
tóng quē
tóng hù
tóng qián
tóng chī
tóng niǎn
tóng wán
tóng jiāo
tóng bó
tóng kuì
tóng liàn
tóng rén
tóng yuán
tóng jiǎ
tóng qiān
tóng hàn
tóng duó
tóng chí
tóng jīng
tóng jīng
tóng bāo
tóng hǔ
tóng qīng
tóng mào
tóng chāo
tóng bǎn
tóng kuàng
tóng lóng
tóng huán
tóng dié
tóng pán
tóng líng
tóng liàn
tóng zhī
tóng zhāng
tóng kē
tóng zhì
tóng jìn
tóng dī
tóng bèi
tóng xiān
tóng ní
tóng sī
tóng hé
tóng fèng
tóng biǎo
tóng xiù
tóng guān
tóng hún
tóng bì
tóng gǔ
tóng guǐ
tóng kè
tóng yàn
tóng chí
tóng huán
tóng jì
tóng tuó
tóng mén
tóng zhào
tóng shòu
tóng dí
tóng diǎn
tóng jiè
tóng xīng
tóng jìng
tóng tián
tóng pái
tóng yǔ
tóng yá
tóng lòu
tóng lǜ
tóng yìn
tóng shān
tóng zhǎn
tóng kēng
tóng bīng
tóng qiáng
tóng luó
tóng guō
tóng guān
tóng mò
tóng jìng
tóng tái
tóng yú
tóng yán
tóng kēng
tóng kòu
tóng bì
tóng jiǎ
tóng zhú
tóng dōu
tóng huā
tóng fú
tóng yí
tóng è
tóng liàn
tóng jiǎo
tóng miàn
tóng chán
tóng mǎ
tóng què
tóng dī
tóng huá
tóng bì
tóng bǎn
tóng wǎn
tóng zhù
tóng tuó
tóng zhēng
tóng zhái
tóng chuí
tóng zhī
tóng lóu
tóng dàng
tóng huáng
tóng zhī
tóng hé
tóng gōu
tóng gěng
tóng màn
tóng chǐ
tóng lǜ
tóng diāo
tóng mú
tóng yě
tóng jǐng
tóng dú
tóng chóu
tóng xué
tóng jué
tóng shēng
tóng jiang
tóng jiē
tóng qiǎng
tóng xiù
tóng xǐ
tóng dié
tóng diào
tóng liáng
tóng shěng
tóng sōng
tóng mào
tóng guā
tóng lán
tóng lǜ
tóng wū
tóng qì
tóng jiāo
tóng chí
tóng hú
tóng shí
tóng qí
tóng diàn
tóng qiàn
tóng zǐ
tóng bá
tóng yīn
tóng hūn
yāng gǔ
jīng gǔ
pán gǔ
yáo gǔ
bào gǔ
gāo gǔ
bēn gǔ
dǎo gu
dá gǔ
huáng gǔ
chān gǔ
biān gǔ
gòng gǔ
liù gǔ
jīn gǔ
cào gǔ
tuó gǔ
fén gǔ
chuí gǔ
qí gǔ
chén gǔ
wǔ gǔ
kāi gǔ
qǐ gǔ
fú gǔ
jí gǔ
lóu gǔ
qiáo gǔ
jiè gǔ
yún gǔ
léi gǔ
yī gǔ
wù gǔ
lián gǔ
yà gǔ
luó gǔ
bǎn gǔ
shòu gǔ
jià gǔ
nuó gǔ
bù gǔ
cāo gǔ
wěi gǔ
míng gǔ
hé gǔ
zhēng gǔ
èr gǔ
léi gǔ
tiě gǔ
jiā gǔ
sān gǔ
fàng gǔ
jié gǔ
zhōu gǔ
yú gǔ
jìn gǔ
xuán gǔ
lòu gǔ
shū gǔ
xíng gǔ
hé gǔ
tǔ gǔ
bèng gǔ
dà gǔ
jī gǔ
táo gǔ
pí gǔ
xiāo gǔ
yǎ gǔ
zhàng gǔ
wò gǔ
fàn gǔ
jiào gǔ
sàn gǔ
gēng gǔ
bāng gǔ
mù gǔ
dié gǔ
dǎ gǔ
yán gǔ
wǎ gǔ
shǔ gǔ
fēng gǔ
táo gǔ
fǔ gǔ
tīng gǔ
pí gǔ
yán gǔ
yāo gǔ
xìn gǔ
shí gǔ
tōng gǔ
cháng gǔ
xiǎo gǔ
bū gǔ
wán gǔ
táng gǔ
qiáo gǔ
dān gǔ
gāo gǔ
bù gǔ
hé gǔ
fá gǔ
yú gǔ
liàng gǔ
kǎn gǔ
tóng gǔ
yì gǔ
zhuā gǔ
diǎn gǔ
dié gǔ
zhōng gǔ
chéng gǔ
fǔ gǔ
fǎ gǔ
mán gǔ
tí gǔ
là gǔ
hú gǔ
yíng gǔ
huǒ gǔ
jīng gǔ
huā gǔ
yà gǔ
chuàn gǔ
yùn gǔ
shā gǔ
jīng gǔ
yá gǔ
hé gǔ
luó gǔ
gāng gǔ
hòu gǔ
jǐng gǔ
jìn gǔ
huì gǔ
kuí gǔ
huà gǔ
jiàn gǔ
kuà gǔ
fā gǔ
chá gǔ
chuán gǔ
jiù gǔ
gá gǔ
yú gǔ
lìng gǔ
qú gǔ
yà gǔ
xìn gǔ
fú gǔ
gāng gǔ
náo gǔ
dōng gǔ
mán gǔ
gāi gǔ
qí gǔ
jūn gǔ
dān gǔ
lù gǔ
shǒu gǔ
gāo gǔ
yá gǔ
wā gǔ
gē gǔ
yǎn gǔ
cháo gǔ
cháo gǔ
jié gǔ
jiǎng gǔ
xī gǔ
tuó gǔ
ěr gǔ
jīn gǔ
gāo gǔ
gōng gǔ
shè gǔ
chuí gǔ
fù gǔ
líng gǔ
jiàn gǔ
jìn gǔ
shuò gǔ
xiàn gǔ
zhuàn gǔ
tiān gǔ
biān gǔ
piāo gǔ
.铜鼓tónggǔ
(1) 中国古代南方一些少数民族所使用的乐器，由用作炊具的铜釜发展而成，用铜铸造。也指铜制军鼓
英bronze drum⒈ 铜身铜面的鼓和铜身皮面的鼓的总称。形制多种，用法各异。 商至春秋铜鼓。有两种：一种是横置的两面鼓，鼓面为素面或铸成类似鳄鱼皮的花纹，鼓身上部铸瓷枕形或铸双鸟，是商代器。另一种是筒状的一面鼓，底中空，全身饰蟠虺纹，是春秋时代的秦器。
⒉ 古代西南少数民族所使用的乐器。俗称“诸葛鼓”。筒状，底中空。鼓面光体有角；有的鼓面上铸出日光、青蛙、牛、马等形象，鼓身全部饰有几何形和人与动物的写生图像。今为僮、布依、傣、侗、水、苗、瑶等族民间珍藏，是节日和宗教活动中的重要乐器。
引《后汉书·马援传》：“援好骑，善别名马，於交趾得骆越铜鼓，乃铸为马式。”
宋范成大《桂海虞衡志·志器》：“铜鼓，古蛮人所用。南边土中时有掘得者，相传为马伏波所遗，其制如坐墩而空其下。满鼓皆细花纹，极工緻。四角有小蟾蜍。两人舁行，以手拊之，声全似鞞鼓。”
⒊ 西域打击乐器。
引《新唐书·礼乐志十一》：“《天竺伎》，有铜鼓、羯鼓、都曇鼓、毛员鼓。”
⒋ 现代铜管乐队配置的打击乐器。铜身皮面。俗称“洋鼓”。
引茅盾《子夜》一：“风吹来外滩公园里的音乐，却只有那炒豆似的铜鼓声最分明。”
乐器名。用铜铸成的鼓，鼓腔中空无底，两侧有铜环耳，鼓面和鼓身多半有精致的纹饰。此种打击乐器流行于我国广西、广东、云贵、湖南等少数民族地区。
铜tóng（名）金属元素；铜的元素是工业的重要原料。
鼓读音：gǔ鼓gǔ(1)（名）（～儿）打击乐器；多为圆桶形或扁圆形；中间空；一面或两面蒙着皮革：铜～｜手～｜大～｜花～。(2)（名）形状、声音、作用像鼓的：石～｜蛙～｜耳～。(3)（动）使某些乐器或东西发出声音；敲：～琴｜～掌。(4)（动）用风箱等扇（风）：～风。(5)（动）发动；振奋：～动｜～励｜～舞｜～起勇气｜～足干劲。(6)（动）凸起；涨大：他～着嘴半天没出声｜口袋装得～～的。