tīng chuāng
tīng bǐng
tīng gǔ
tīng shēng
tīng wén
tīng shū
tīng chāi
tīng yíng
tīng xī
tīng diào
tīng néng
tīng dǒng
tīng zuì
tīng shì
tīng líng
tīng shuō
tīng rèn
tīng cóng
tīng tīng
tīng cǎi
tīng shú
tīng píng
tīng què
tīng xǔ
tīng nà
tīng sì
tīng yín
tīng biàn
tīng jiào
tīng chén
tīng shī
tīng gǔ
tīng huà
tīng hòu
tīng jué
tīng lái
tīng shòu
tīng chán
tīng jué
tīng zhèng
tīng zhèng
tīng kè
tīng yíng
tīng cuò
tīng zhí
tīng chá
tīng zi
tīng rán
tīng mìng
tīng lǚ
tīng zhěn
tīng jiàn
tīng qǔ
tīng lì
tīng dé
tīng yán
tīng xiě
tīng háng
tīng shěn
tīng bīng
cháo gǔ
fàn gǔ
gāo gǔ
jīn gǔ
hú gǔ
fá gǔ
nuó gǔ
fǎ gǔ
bù gǔ
sàn gǔ
kuà gǔ
cāo gǔ
bèng gǔ
fā gǔ
zhōu gǔ
pán gǔ
wù gǔ
zhuā gǔ
qú gǔ
mù gǔ
gāng gǔ
táng gǔ
yán gǔ
bāng gǔ
gāng gǔ
huǒ gǔ
wǎ gǔ
dié gǔ
fú gǔ
là gǔ
pí gǔ
piāo gǔ
yāo gǔ
zhàng gǔ
èr gǔ
yú gǔ
líng gǔ
huáng gǔ
jīng gǔ
yī gǔ
chéng gǔ
dǎ gǔ
dá gǔ
dà gǔ
chuán gǔ
kuí gǔ
tí gǔ
jié gǔ
xiàn gǔ
bù gǔ
wěi gǔ
dié gǔ
cháo gǔ
wǔ gǔ
qí gǔ
yú gǔ
shǒu gǔ
cào gǔ
fú gǔ
gāo gǔ
chuí gǔ
jié gǔ
qiáo gǔ
hé gǔ
mán gǔ
hé gǔ
huì gǔ
bǎn gǔ
chuí gǔ
xī gǔ
yà gǔ
jìn gǔ
jiǎng gǔ
luó gǔ
fù gǔ
xìn gǔ
yán gǔ
pí gǔ
shí gǔ
léi gǔ
qiáo gǔ
zhuàn gǔ
qí gǔ
chén gǔ
bēn gǔ
shū gǔ
yún gǔ
táo gǔ
tiān gǔ
léi gǔ
liù gǔ
shǔ gǔ
luó gǔ
yá gǔ
tīng gǔ
shòu gǔ
wán gǔ
huā gǔ
náo gǔ
jǐng gǔ
fàng gǔ
biān gǔ
jīng gǔ
yà gǔ
wā gǔ
tuó gǔ
cháng gǔ
gāo gǔ
yá gǔ
táo gǔ
shuò gǔ
tǔ gǔ
chá gǔ
huà gǔ
bào gǔ
jiàn gǔ
liàng gǔ
hé gǔ
biān gǔ
jī gǔ
hé gǔ
jīn gǔ
ěr gǔ
fén gǔ
dān gǔ
gē gǔ
gòng gǔ
jiā gǔ
lòu gǔ
yà gǔ
gēng gǔ
dǎo gu
gá gǔ
fǔ gǔ
sān gǔ
xiāo gǔ
xuán gǔ
jiào gǔ
zhēng gǔ
yǎ gǔ
yǎn gǔ
jìn gǔ
jiù gǔ
diǎn gǔ
yāng gǔ
mán gǔ
jīng gǔ
fēng gǔ
tóng gǔ
tōng gǔ
shā gǔ
tuó gǔ
yùn gǔ
gāi gǔ
dōng gǔ
zhōng gǔ
fǔ gǔ
yì gǔ
xìn gǔ
chān gǔ
gāo gǔ
lìng gǔ
yáo gǔ
xiǎo gǔ
xíng gǔ
kāi gǔ
jiè gǔ
tiě gǔ
hòu gǔ
yú gǔ
lián gǔ
jià gǔ
chuàn gǔ
bū gǔ
jiàn gǔ
qǐ gǔ
lù gǔ
jí gǔ
dān gǔ
míng gǔ
yíng gǔ
jūn gǔ
jìn gǔ
lóu gǔ
gōng gǔ
wò gǔ
kǎn gǔ
shè gǔ
⒈ 古代官府卯刻击鼓，入值；午刻再鼓，下值。因称官吏赴衙值班为“听鼓”。
引《北史·王晧传》：“﹝晧﹞为司徒掾，在府听午鼓，蹀躞待去。”
唐李商隐《无题》诗：“嗟余听鼓应官去，走马兰臺类转蓬。”
⒉ 官吏赴缺候补。
引清黄轩祖《游梁琐记·张勤果轶事》：“弱冠随父听鼓汴垣。”
旧时官衙以卯刻鸣鼓召集僚属，故称赴官所以伺候上官为「听鼓」。
听(1)（动）本义：用耳朵接受声音：用耳朵接受声音(2)（动）听从（劝告）；接受（意见）：～从｜～信。(3)（名）治理；判断：～政｜～讼。(4)（动）听凭；任凭：～其自然。(5)（名）〈方〉铁皮做的装食品、香烟等的罐子：一～香烟｜～装。
鼓读音：gǔ鼓gǔ(1)（名）（～儿）打击乐器；多为圆桶形或扁圆形；中间空；一面或两面蒙着皮革：铜～｜手～｜大～｜花～。(2)（名）形状、声音、作用像鼓的：石～｜蛙～｜耳～。(3)（动）使某些乐器或东西发出声音；敲：～琴｜～掌。(4)（动）用风箱等扇（风）：～风。(5)（动）发动；振奋：～动｜～励｜～舞｜～起勇气｜～足干劲。(6)（动）凸起；涨大：他～着嘴半天没出声｜口袋装得～～的。