chán rǎo
chán pò
chán cuò
chán gǔ
chán suǒ
chán dài
chán zhàng
chán huí
chán zhì
chán luò
chán jiǎo
chán miǎn
chán ài
chán yuē
chán jiǎo
chán jiǎo
chán lèi
chán mí
chán dá
chán jiā
chán yíng
chán jiáo
chán zhàng
chán rě
chán guǒ
chán xián
chán mián
chán bì
chán xián
chán jí
chán mo
chán jīng
chán hún
chán zhàng
chán jiū
chán zhí
chán xiàn
chán bì
chán shù
chán shēn
chán dài
chán qiān
chán rào
chán shǒu
chán jié
chán shēng
chán zhàng
chán lìng
chán zhá
chán zhī
chán shuō
chán yū
chán jiǎo
chán wǎn
chán zhuō
chán bāo
chán zú
chán fù
chán tóu
chán shāng
chán dù
chán mián
chán rǎn
bāo guǒ
fù guǒ
jié guǒ
shù guǒ
guān guǒ
yào guǒ
bāo guǒ
sù guǒ
xié guǒ
zhā guǒ
dōu guǒ
zhā guǒ
zhēng guǒ
fú guǒ
shū guǒ
jiǎo guǒ
wú guǒ
jīn guǒ
fēng guǒ
zhuāng guo
yù guǒ
zhuāng guǒ
jiāo guǒ
chéng guǒ
jǐn guǒ
jiǎo guǒ
jūn guǒ
bāo guǒ
wéi guǒ
chán guǒ
hùn guǒ
⒈ 缠绕裹扎。
引《东观汉记·郭丹传》：“丹无所归节传，以敝布缠裹节，昼伏夜行，求謁更始妻子，奉还节传。”
《后汉书·董卓传》：“卓所得义兵士卒，皆以布缠裹，倒立於地，热膏灌杀之。”
沈从文《会明》：“旗在会明身上谨谨慎慎的缠裹着。”
⒉ 装束；衣着。
引宋苏辙《题王詵都尉画山水横卷》诗之一：“归来缠裹任紈綺，天马性在终难羈。”
宋苏泂《金陵杂兴》诗之四：“明日死生犹未必，将何缠裹过秋冬。”
1.缠绕：～线。用铁丝～了几道。
2.纠缠：琐事～身。胡搅蛮～。
3.应付：这人真难～，好说歹说都不行。
裹读音：guǒ裹guǒ(1)（动）（用纸、布或其他片状物）缠绕；包扎：包～｜～腿｜用绷带把伤口～好。(2)（动）为了不正当的目的把人或物夹杂在别的人或物里面：匪军撤退时；～走了几个村子的人。(3)（动）〈方〉吸（奶）：小孩儿一生下来就会～奶。