fēng chán
fù chán
qiān chán
jiā chán
xiāng chán
lián chán
bān chán
téng chán
mí chán
má chán
gài chán
shuāng chán
liàn chán
lài chán
jiǎo chán
yān chán
mán chán
hú chán
dān chán
lǎo chán
bān chán
wāi chán
niǔ chán
jiǎo chán
yíng chán
mián chán
yín chán
jī chán
jiāo chán
zú chán
mó chán
pán chan
jū chán
gōu chán
bǎn chán
jiū chán
sī chán
táng chán
yāo chán
hùn chán
bì chán
dā chán
pān chán
jǐn chán
bāo chán
táng chán
huī chán
jiǎo chán
jiǎo chán
zāi chán
xián chán
yīng chán
guǐ chán
zhī chán
guǒ chán
sī chán
jì chán
nán chán
jiū chán
无理取闹、胡搅hAo86.蛮缠。
⒈ 无理取闹、胡搅蛮缠。
引元无名氏《延安府》第三折：“你不要歪缠，我不曾惹下事。”
清孔尚任《桃花扇·守楼》：“田家亲事，久已回断，如何又来歪缠？”
《儒林外史》第四十回：“彼人一定是安排了我父亲，再来和我歪缠。”
茅盾《多角关系》四：“他着急的要讲到正题上，不料唐太太偏偏有许多话来歪缠。”
无理纠缠。《喻世明言．卷二七．金玉奴棒打薄情郎》：「那金老大有志气，把这团头让与族人金癞子做了，自己见成受用，不与这伙丐户歪缠。」《儒林外史．第四○回》：「彼人一定是安排了我父亲，再来和我歪缠。」也作「歪厮缠」。
歪wāi(1)（形）基本义：不正；斜；偏：不正；斜；偏(2)（形）不正当的；不正确的：～门邪道｜～风邪气。
缠读音：chán1.缠绕：～线。用铁丝～了几道。
2.纠缠：琐事～身。胡搅蛮～。
3.应付：这人真难～，好说歹说都不行。