hú chá
hú tóng
hú xiān
hú dié
hú qí
hú yùn
hú lù
hú yán
hú níng
hú ér
hú chuī
hú qín
hú zōu
hú lù
hú shéng
hú shū
hú cháo
hú chén
hú làng
hú chán
hú jiū
hú guì
hú yàn
hú zuò
hú qiāng
hú jiǎo
hú lán
hú táo
hú huā
hú cái
hú gǔ
hú qìn
hú dòu
hú chú
hú tóu
hú qì
hú jiā
hú dì
hú bō
hú suī
hú kǎo
hú qù
hú dá
hú sāi
hú lè
hú yuè
hú fēi
hú dào
hú fú
hú xǐ
hú mò
hú dà
hú hú
hú lù
hú yí
hú nǎi
hú shān
hú tu
hú zhā
hú yuè
hú lù
hú zhōu
hú dié
hú chái
hú mǎ
hú jiǎo
hú yǐ
hú chòu
hú bài
hú lǎo
hú rén
hú shào
hú jī
hú má
hú nào
hú jiǎ
hú chěng
hú qìn
hú hé
hú shǔ
hú tī
hú lú
hú fēng
hú bù
hú jié
hú cáo
hú lu
hú qiāo
hú rán
hú gōng
hú yōng
hú huà
hú chàn
hú hǒng
hú mò
hú kè
hú qín
hú jī
hú chuáng
hú chǎn
hú yuán
hú shì
hú mào
hú píng
hú lí
hú jiā
hú lài
hú yí
hú gǒu
hú yàn
hú lǔ
hú fěn
hú cáo
hú nòng
hú chá
hú guā
hú suàn
hú mǔ
hú pàn
hú diào
hú qin
hú xíng
hú zhī
hú lūn
hú bù
hú gǒu
hú zi
hú dǎo
hú yuàn
hú luàn
hú dí
hú bái
hú liū
hú dài
hú xì
hú bì
hú suī
hú lái
hú lōu
hú chá
hú sān
hú tòng
hú chuài
hú tán
hú zhōu
hú niǎn
hú yún
hú kǎn
hú cāi
hú shā
hú hùn
hú shuō
hú chōu
hú lóng
hú tòng
hú chě
hú nú
hú fēng
hú tū
hú lún
hú fú
hú yán
hú yáng
hú jiáo
hú dǐ
hú cháng
hú qìn
hú shòu
hú zī
hú sūn
hú chě
hú yè
hú piào
hú gǎo
hú shū
hú sēng
hú lù
hú fēn
hú ná
hú wéi
hú lí
hú guǐ
hú tiān
hú chuǎng
hú měng
hú rán
hú lián
hú zhěng
hú chuáng
hú zuò
hú xīng
hú bǐng
hú wú
hú lǔ
hú shí
hú líng
hú jiāo
hú yǎn
hú yǔ
hú běn
hú rán
hú dòng
hú xū
hú lú
hú lái
shuāng chán
yīng chán
bān chán
niǔ chán
qiān chán
jiū chán
yān chán
gōu chán
lài chán
sī chán
bì chán
yín chán
fēng chán
jì chán
jī chán
yāo chán
hùn chán
guǒ chán
yíng chán
táng chán
jiāo chán
pān chán
hú chán
dān chán
zhī chán
sī chán
gài chán
nán chán
jiǎo chán
bǎn chán
mán chán
mó chán
dā chán
téng chán
zú chán
xián chán
má chán
liàn chán
bāo chán
jiū chán
xiāng chán
lǎo chán
fù chán
guǐ chán
táng chán
zāi chán
mí chán
huī chán
jiǎo chán
jiā chán
wāi chán
jū chán
bān chán
mián chán
jiǎo chán
jiǎo chán
pán chan
jǐn chán
lián chán
胡缠húchán
(1) 无理纠缠
例一味胡缠英pester⒈ 无理纠缠；胡扯。
引《京本通俗小说·海陵王荒淫》：“小妮子道：‘你这般説，且饶你去，不许在此胡缠。’”
清孔尚任《桃花扇·眠香》：“休得胡缠！大家奏乐，送新人入房罢。”
《红楼梦》第三九回：“平儿道：‘你们倒好，都商量定了，一天一个，告假又不回奶奶，只和我胡缠。’”
瞿秋白《“自由人”的文化运动》：“于是他又夹七夹八、牛头不对马嘴的胡缠了一大顿。”
欧阳予倩《同住的三家人》：“只要他看上的女人，他一定千方百计去和他胡缠，不达目的不止。”
⒉ 骰子的别名。
引清厉荃《事物异名录·玩戏·骰子》：“《事林广记》：‘ 占城骰子曰胡缠。’”
无理的纠缠。
胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。
缠读音：chán1.缠绕：～线。用铁丝～了几道。
2.纠缠：琐事～身。胡搅蛮～。
3.应付：这人真难～，好说歹说都不行。