mán máo
mán tóng
mán gàn
mán yǒng
mán fāng
mán zhā
mán yín
mán chuán
mán guǒ
mán mò
mán xuē
mán jǐn
mán zhàng
mán zuǒ
mán bó
mán zhēn
mán kē
mán cūn
mán pái
mán xìng
fǔ kuài
mán jīng
mán dàn
mán shū
mán niáng
mán liáo
mán qín
mán qí
mán lǐ
mán jūn
mán jiāng
mán jiǎo
mán zōu
mán zuò
mán yān
mán kòu
mán lǔ
mán huì
mán mò
mán yí
mán jūn
mán yì
mán rén
mán jī
mán gē
mán xuē
mán huò
mán jīng
mán bù
mán qiáng
mán mò
mán tóng
mán nán
mán dòng
mán qiú
mán ér
mán tuó
mán pí
mán tǔ
mán gū
mán qì
mán lì
mán guō
mán xī
mán huà
mán jiāo
mán sú
mán chuí
mán sài
mán qiáng
mán yǔ
mán tóu
mán lì
mán zhān
mán gōng
mán jué
mán pó
mán hé
mán bào
mán fú
mán mín
mán chá
mán xián
mán luò
mán shēng
mán tíng
mán lǐ
mán gǔ
mán zhuāng
mán fǔ
mán huā
mán nú
mán dí
mán jiān
mán bó
mán téng
mán jiǔ
mán guǎng
mán hèng
mán xià
mán chuáng
mán chù
mán yě
mán huāng
mán yáo
mán wéi
mán shì
mán wáng
mán yīn
mán zú
mán zuò
mán chán
mán zhǐ
mán zi
mán yí
mán lì
mán yāo
mán dǐ
mán chù
mán jìn
mán chóng
mán mò
mán yáo
mán mán
mán chàng
mán jì
mán shì
mán biān
mán hàn
mán chǔ
mán kè
bān chán
yíng chán
dān chán
mán chán
liàn chán
guǒ chán
jū chán
zú chán
guǐ chán
mián chán
jiǎo chán
mó chán
táng chán
bāo chán
bì chán
sī chán
pán chan
xián chán
zhī chán
yāo chán
mí chán
jì chán
huī chán
nán chán
jiā chán
jǐn chán
téng chán
lài chán
pān chán
dā chán
bǎn chán
jiū chán
jiǎo chán
hú chán
bān chán
fēng chán
shuāng chán
qiān chán
niǔ chán
jiāo chán
sī chán
jiū chán
hùn chán
gài chán
yín chán
xiāng chán
lǎo chán
jī chán
jiǎo chán
má chán
gōu chán
wāi chán
zāi chán
yīng chán
táng chán
jiǎo chán
yān chán
fù chán
lián chán
蛮缠mánchán
(1) 纠缠不休
(.好工具)例偏有个糊涂行子又在这里蛮缠，你想有什么法儿。——《红楼梦》英pester⒈ 不讲道理地纠缠。
引《儿女英雄传》第二七回：“及至闹到糊涂蛮缠，讲不清了，只好尽他闹他的，人家过人家的。”
刘半农《拟拟曲》之二：“他媳妇儿还不是那样的糊涂蛮缠不讲理。”
蛮横、不讲道理的纠缠著。
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
缠读音：chán1.缠绕：～线。用铁丝～了几道。
2.纠缠：琐事～身。胡搅蛮～。
3.应付：这人真难～，好说歹说都不行。