yān zán
yān jiǎn
yān mò
yān yù
yān chán
yān jì
yān bó
yān nì
yān yù
yān huì
yān hòu
yān míng
yān jìn
yān dǔ
yān gù
yān jiān
yān jì
yān shù
yān shí
yān zhì
yān jī
yān suì
yān guàn
yān zhì
yān kùn
yān rì
yān hū
yān liàn
yān wán
yān guǐ
yān yuè
yān qián
yān huí
yān cuì
yān zhōng
yān yān
yān xīn
yān xiáng
yān guàn
yān rǎn
yān liú
yān mào
yān fèi
yān jiàn
yān dì
yān kuàng
yān bìng
yān chí
yān xiáng
yān huáng
yān xún
yān tōng
yān yí
yān xì
yān jī
yān rùn
yān jiā
yān gé
yān tì
yān huǎn
yān jiǔ
yān jiǔ
yān nián
yān lún
yān mò
yān bèi
yān jìn
yān huái
yān chōng
yān huá
yān yī
yān mù
yān qū
yān yóu
yān yùn
yān yǎ
yān guǎng
yān tì
yān miè
yān zì
yān gāi
yān qià
yān bó
yān sī
yān hé
yān jué
yān dùn
táng chán
lài chán
fēng chán
jiāo chán
yāo chán
sī chán
jiǎo chán
bǎn chán
bì chán
yín chán
guǒ chán
jiā chán
jǐn chán
gōu chán
táng chán
dā chán
liàn chán
hùn chán
shuāng chán
jiǎo chán
bān chán
niǔ chán
dān chán
sī chán
lián chán
jī chán
nán chán
hú chán
zú chán
xián chán
fù chán
jiū chán
jiū chán
bān chán
má chán
pán chan
mó chán
jū chán
lǎo chán
yíng chán
pān chán
jiǎo chán
mí chán
qiān chán
zāi chán
mán chán
wāi chán
yīng chán
xiāng chán
yān chán
mián chán
guǐ chán
zhī chán
jiǎo chán
bāo chán
huī chán
téng chán
gài chán
jì chán
⒈ 缠绵；纠缠。
引元刘唐卿《降桑椹》第二折：“他病痛苦淹缠，良方治不痊。”
《醒世恒言·薛录事鱼服证仙》：“若是灯明，则本身无事，暗则病势淹缠，灭则定然难救。”
清李渔《慎鸾交·目许》：“因此上硬心肠，权做个风飘絮飘呀，也省得带水沾泥，到日后，淹缠不了。”
《白雪遗音·岭儿调·路柳墙花》：“总因为，情字淹缠，进退两为难。”
⒉ 迁延，延搁。
引明梁辰鱼《浣纱记·效颦》：“姻缘有分，终谐晋秦，莫淹缠，速宜调养，佳期将近。”
明徐渭《翠乡梦》第一出：“不想路远走得我脚疼，坐得久了，淹缠得天又黑，雨又下。”
《续儿女英雄传》第二回：“若防刺客，止须用奇门遁甲法，设一疑阵，决无妨碍。但月令淹缠，不能速于建功。”
久病不愈，病情延宕。
淹(1)（动）淹没；沉没；大水漫过：～死。(2)（动）汗液等浸渍皮肤使感到痛或痒：胳肢窝～得难受。(3)（形）〈书〉广：～博。(4)（形）〈书〉久；迟延：～留。
缠读音：chán1.缠绕：～线。用铁丝～了几道。
2.纠缠：琐事～身。胡搅蛮～。
3.应付：这人真难～，好说歹说都不行。