jiū fù
jiū zhī
jiū tīng
jiū hé
jiū zòu
jiū lǜ
jiū shé
jiū jié
jiū qián
jiū zhòng
jiū miù
jiū hé
jiū huì
jiū hé
jiū fēng
jiū shè
jiū liáo
jiū liè
jiū jiǎn
jiū qǔ
jiū zú
jiū shí
jiū jiǎo
jiū mò
jiū tī
jiū zhì
jiū jiǎo
jiū chán
jiū bó
jiū àn
jiū miù
jiū fēn
jiū zá
jiū hù
jiū mò
jiū rǎo
jiū jǔ
jiū zuò
jiū yuàn
jiū shéng
jiū lì
jiū chù
jiū fā
jiū wèn
jiū lè
jiū bó
jiū fá
jiū jìn
jiū suí
jiū ěr
jiū jù
jiū cān
jiū gào
jiū àn
jiū hé
jiū zhāi
jiū chá
jiū màn
jiū lù
jiū ná
jiū shuài
jiū xīn
jiū cuò
jiū liǎo
jiū tī
jiū tè
jiū ná
jiū lǐ
jiū yuē
jiū gé
jiū liè
jiū jié
jiū piān
jiū zhèng
jiū jí
jiū bái
jiū zé
jiū dàn
jiū lùn
jiū jiū
jiū tì
jiū cáo
shuāng chán
zhī chán
guǒ chán
gài chán
fēng chán
jǐn chán
gōu chán
niǔ chán
hú chán
jiū chán
hùn chán
lián chán
mián chán
mí chán
sī chán
yān chán
jiǎo chán
má chán
qiān chán
xián chán
zāi chán
yíng chán
xiāng chán
dā chán
guǐ chán
lǎo chán
jiāo chán
bān chán
huī chán
mán chán
bān chán
sī chán
fù chán
jiū chán
liàn chán
dān chán
bì chán
bǎn chán
táng chán
jū chán
jiǎo chán
yín chán
mó chán
pán chan
lài chán
jī chán
táng chán
pān chán
jì chán
wāi chán
yīng chán
jiǎo chán
yāo chán
zú chán
téng chán
nán chán
bāo chán
jiǎo chán
jiā chán
纠缠jiūchán
(1) 相互缠绕
例纠缠不清英tangle(2) 烦扰;搅扰
例儿子老是纠缠父亲，怕父亲不给钱就走掉英bother⒈ 亦作“糺缠”。
⒉ 交互缠绕。
引《鹖冠子·世兵》：“祸乎福之所倚，福乎祸之所伏，祸与福如纠缠。”
唐颜真卿《鲜于公神道碑铭》：“既而吉凶糺缠，庆吊相随。”
明徐渭《魏王子骞蜕首见紫气》诗：“晦明準天时，白黑互纠缠。”
杨朔《昨日的临汾》：“粗硬的胡须同鬓角的乱发纠缠到一起。”
⒊ 搅扰不休。
引清方文《麻城赠枯木大师四十八韵》：“富贵人所欲，今人亦何偏。自少至於老，无时无纠缠。”
《花月痕》第五回：“痴珠也不敢纠缠，到客厅吃了茶，疑疑惑惑地回署。”
郭沫若《屈原》第四幕：“我是在国王和南后面前，不愿意和你这病人多作纠缠。”
互相缠绕。
纠jiū（动）缠绕：～纷｜～缠。纠jiū（动）集合：～合。纠jiū纠正：～偏。
缠读音：chán1.缠绕：～线。用铁丝～了几道。
2.纠缠：琐事～身。胡搅蛮～。
3.应付：这人真难～，好说歹说都不行。