jǐng wèi
jǐng píng
jǐng lú
jǐng yǎn
jǐng huā
jǐng suì
jǐng méi
jǐng kǒng
jǐng wā
jǐng xiù
jǐng jiù
jǐng tǎ
jǐng wā
jǐng jià
jǐng diàn
jǐng shéng
jǐng zào
jǐng shuì
jǐng xíng
jǐng zào
jǐng mù
jǐng fù
jǐng guān
jǐng shōu
jǐng dì
jǐng cè
jǐng gàn
jǐng chuáng
jǐng pǔ
jǐng hán
jǐng luò
jǐng shuǐ
jǐng jìn
jǐng xué
jǐng yì
jǐng zuó
jǐng chǎng
jǐng suì
jǐng qǔ
jǐng yǎng
jǐng shì
jǐng lán
jǐng mǔ
jǐng hàn
jǐng quán
jǐng mò
jǐng yǎn
jǐng kǒu
jǐng jiāng
jǐng shí
jǐng tíng
jǐng gǔ
jǐng hù
jǐng pēn
jǐng jǐng
jǐng wū
jǐng fù
jǐng lán
jǐng tǒng
jǐng yí
jǐng gàn
jǐng kē
jǐng héng
jǐng chéng
jǐng yú
jǐng yán
jǐng xié
jǐng mài
jǐng yú
jǐng rán
jǐng sì
jǐng diàn
jǐng tái
jǐng lǐ
jǐng tián
jǐng jìng
jǐng kǎn
jǐng lǔ
jǐng wèi
jǐng luò
jǐng wèi
jǐng shù
jǐng shì
jǐng xiè
jǐng xīng
jǐng qú
jǐng kǎn
jǐng yuān
jǐng gōng
jǐng dǐ
jǐng guǒ
jǐng guàn
jǐng má
jǐng chuáng
jǐng méi
jǐng hàn
jǐng yīn
jǐng zhòu
jǐng huá
jǐng lǘ
⒈ 谓堵塞水井。
引《左传·襄公二十五年》：“陈侯会楚子伐郑，当陈隧者，井堙木刊， 郑人怨之。”
杜预注：“堙，塞也。”
井jǐng(1)（名）从地面往下凿成的能取水的深洞；洞壁多砌上砖石：水～｜一口～｜双眼～。(2)（名）形状像井的：矿～｜油～｜盐～｜竖～｜探～｜渗～｜天～。(3)（名）二十八宿之一。(4)（名）（Jǐnɡ）姓。井jǐng（形）形容整齐：～然｜～～有条。
堙读音：yīn堙yīn(1)〈书〉(2)（名）土山。(3)（动）堵塞：～井｜～没｜～灭。