jǐng guàn
jǐng qú
jǐng yú
jǐng má
jǐng jiù
jǐng jìng
jǐng zhòu
jǐng tái
jǐng yì
jǐng shì
jǐng héng
jǐng shuǐ
jǐng mǔ
jǐng lǐ
jǐng quán
jǐng lǔ
jǐng chéng
jǐng pǔ
jǐng hán
jǐng wèi
jǐng jìn
jǐng xué
jǐng lán
jǐng gàn
jǐng píng
jǐng gǔ
jǐng chuáng
jǐng hàn
jǐng chuáng
jǐng mò
jǐng zuó
jǐng kē
jǐng shéng
jǐng kǎn
jǐng tǎ
jǐng fù
jǐng xīng
jǐng dì
jǐng sì
jǐng lǘ
jǐng tíng
jǐng wū
jǐng wèi
jǐng méi
jǐng wā
jǐng yǎng
jǐng fù
jǐng rán
jǐng mài
jǐng xiè
jǐng lú
jǐng lán
jǐng diàn
jǐng shuì
jǐng huā
jǐng gōng
jǐng dǐ
jǐng jià
jǐng kǎn
jǐng huá
jǐng zào
jǐng shì
jǐng diàn
jǐng suì
jǐng yǎn
jǐng gàn
jǐng shí
jǐng guān
jǐng tǒng
jǐng luò
jǐng yí
jǐng suì
jǐng jiāng
jǐng hàn
jǐng yú
jǐng xié
jǐng yán
jǐng shōu
jǐng mù
jǐng yuān
jǐng zào
jǐng qǔ
jǐng xíng
jǐng tián
jǐng kǒng
jǐng jǐng
jǐng hù
jǐng wā
jǐng shù
jǐng guǒ
jǐng kǒu
jǐng méi
jǐng cè
jǐng pēn
jǐng luò
jǐng chǎng
jǐng yīn
jǐng xiù
jǐng wèi
jǐng yǎn
huò qú
yōng qú
lòu qú
jīn qú
dà qú
jǔ qú
guàn qú
liù qú
cáo qú
xī qú
bái qú
shí qú
fú qú
chē qú
hé qú
tōng qú
máo qú
bēi qú
kū qú
yuán qú
yīn qú
xīng qú
fú qú
yí qú
liáng qú
zhāng qú
xióng qú
xiōng qú
líng qú
yù qú
yōng qú
dào qú
xuān qú
gōu qú
qiú qú
zhèng qú
hóng qú
gàn qú
dǒu qú
qū qú
shuǐ qú
kuí qú
míng qú
qín qú
zhī qú
jǐng qú
hé qú
nì qú
guàn qú
⒈ 地下水道。
引《史记·河渠书》：“於是为发卒万餘人穿渠，自徵引洛水至商颜下。岸善崩，乃凿井，深者四十餘丈。往往为井，井下相通行水。水穨以絶商颜，东至山岭十餘里閒。井渠之生自此始。”
王国维《西域井渠考》：“西域本无此法，及汉通西域，以塞外乏水，且沙土善崩，故以井渠法施之塞下。”
井jǐng(1)（名）从地面往下凿成的能取水的深洞；洞壁多砌上砖石：水～｜一口～｜双眼～。(2)（名）形状像井的：矿～｜油～｜盐～｜竖～｜探～｜渗～｜天～。(3)（名）二十八宿之一。(4)（名）（Jǐnɡ）姓。井jǐng（形）形容整齐：～然｜～～有条。
渠读音：qú[ qú ]1. 水道，特指人工开的河道或水沟：渠道（亦指途径，门路）。沟渠。
2. 大：渠帅。渠魁（首领）。
3. 方言，他：渠侬（他，他们）。渠辈。
4. 车辋，古代车轮的外圈。