guī tè
guī mài
guī huò
guī shuò
guī dà
guī bǎo
guī yì
guī yì
guī jǐng
guī wàng
guī lěi
guī guǐ
guī zhì
guī yǐng
guī cái
guī pì
guī shuò
guī cí
guī jué
guī zhuó
guī chǐ
guī shì
guī zhuàng
guī wěi
guī qì
guī yīng
guī lù
guī bó
guī yàn
guī mín
guī guǐ
guī mì
guī bǎo
guī xiù
guī pò
guī guài
guī àn
guī pǐ
guī cái
guī yì
guī wén
guī mù
guī shū
guī wěi
guī cí
guī zàn
guī qí
guī rùn
guī jué
guī jié
guī néng
guī rú
guī fù
guī qí
guī qióng
guī chēng
guī lì
guī zī
yào yǐng
chǔ yǐng
jǐng yǐng
dié yǐng
máo yǐng
fēng yǐng
jùn yǐng
huì yǐng
tuō yǐng
shuò yǐng
qián yǐng
lín yǐng
cōng yǐng
qīng yǐng
lì yǐng
chuí yǐng
fā yǐng
míng yǐng
háo yǐng
xīn yǐng
lù yǐng
jùn yǐng
zhēn yǐng
fēng yǐng
qí yǐng
xiù yǐng
xiān yǐng
jiān yǐng
tiáo yǐng
zhòng yǐng
jiā yǐng
hóng yǐng
cái yǐng
dié yǐng
hán yǐng
guī yǐng
róu yǐng
fēng yǐng
biāo yǐng
chāo yǐng
hé yǐng
qiū yǐng
tù yǐng
duān yǐng
máng yǐng
tāo yǐng
zhēn yǐng
fēng yǐng
máng yǐng
yào yǐng
⒈ 亦作“瓌颖”。奇特的才智。
引《三国志·蜀志·秦宓传》:“或谓宓曰:‘足下欲自比於巢、许 、四皓,何故扬文藻见瓌颖乎?’”
南朝梁刘勰《文心雕龙·才略》:“延寿继志,瓌颖独标。”
瑰guī〈书〉珍奇:~丽|~异。
颖读音:yǐng颖yǐng(名)某些禾本科植物子实的带芒的外壳:~果。②(形)东西末端的尖锐部分:短~羊毫(笔)。③(形)聪明:~果。②(形)东西末端的尖锐部分